فراق قصه ی مرا , میان کوچه جار زد

بیاد تو , کلام من , چقدر پر بها شده
بیا بخوان غزال من , سروده دلربا شده

هرانچه بی تو گفته ام , همیشه ناتمام بود
و یا اگر تمام شد , مثال شوربا شده

تویی تمام بودنم , بیا مرا تمام کن
ببین که بی تو لحظه ها , به جان من بلا شده

فراق قصه مرا , میان کوچه جار زد
چگونه پرده افکنم , به راز بر ملا شده؟

غربیگی نکن دگر , گمان مبر که لحظه ایی
به غربتی که ساختی غریبه اشنا شده

قرار مان جریمه شد , بدون شرط و واسطه
میان مان اگر کسی , از ان یکی جدا شده

جریمه میکنم تورا , به بوسه ایی ز کنج لب
نگو به خود چرا “رها” دوباره بی حیا شده