عاشق بازاری

ازتو خاکستر بماند دلبران را چشم ، نیست

عاشقا آهسته ترجانت بسوزان عهد ، نیست

جان فدایت های واهی نقش بر آبست وبس

بارش ابر بهاری لحظه هایی هست ، نیست

درفراق دلبر واهی چه سودیست سوختن

مهربانی پیشه کن چون عاشقی بر بخت، نیست

اشک های داغ حسرت را درون خود مریز

آتش افروز ِ درون خود چرا؟ این عدل نیست

دست را دردست محبوبت بنه سامان بگیر

رنگ رخ را چون برفتی گل دگربرگشت نیست

رسم نیکو فعل نیکوتر چوآوردی بجا

بازوبینی کین جهان و چرخشش بر فرض نیست.