تبسم بر عشق

استاد استکی، ممنون حضورتان

سینا جان انتقاد نیست، حقیقتیست. ممنون که امدی

ابوالفضل، این هم پندی از پیر مرد، حال دیگر راز عشق را میدانی. نگی نگفتم.

استاد شهریار دانشجوی پزشکی بود و عاشق دختری بود...
خلاصه آنکه پزشکی را تا نیمه رها کرد و دختر را به او ندادند
سالها بعد که آن دختر را در بیمارستان دید،این غزل را سرود:

یار و همسر نگرفتم که گرو بود سرم
تو شدی مادر و من با همه پیری پسرم

تو جگر گوشه هم از شیر بریدی و هنوز
من بیچاره همان عاشق خونین جگرم

خون دل میخورم و چشم نظر بازم جام
جرمم این است که صاحبدل و صاحبنظرم

منکه با عشق نراندم به جوانی هوسی
هوس عشق و جوانیست به پیرانه سرم

پدرت گوهر خود تا به زر و سیم فروخت
پدر عشق بسوزد که در آمد پدرم

عشق و آزادگی و حسن و جوانی و هنر
عجبا هیچ نیرزید که بی سیم و زرم

هنرم کاش گره بند زر و سیمم بود
که به بازار تو کاری نگشود از هنرم

سیزده را همه عالم به در امروز از شهر
من خود آن سیزدهم کز همه عالم به درم

تا به دیوار و درش تازه کنم عهد قدیم
گاهی از کوچه معشوقه خود می گذرم

تو از آن دگری رو که مرا یاد تو بس
خود تو دانی که من از کان جهانی دگرم

از شکار دگران چشم و دلی دارم سیر
شیرم و جوی شغالان نبود آبخورم

خون دل موج زند در جگرم چون یاقوت
شهریارا چه کنم لعلم و والا گهرم

فرهیخته بهارک بانو. بهاری ها و پائیزی ها مستثنی هستند، در مورد شما صدق نمیکنه. عشق شما ربطی به مادیات نخواهد داشت

استاد انصاری، لطف کردین امدین

استاد نسل جوان صفائی، حرف تازه ای نیست ولی یاد اوریش بد نیست هر چند گاه یکبار. ممنون امدنت

استاد اسفندیاری، ان چیزی که من گفتم، جدید نیست هزاران نفر نیز در دراز مدت گفته اند و همیشه در مقابلش ان حرفی که شما گفتین، هیچکدام بکر نیست، استثنا همیشه وجود دارد ولی حقیقت ان است که بی پولی قاتل عشق است و از قدیم گفته اند، گشنگی نکشیدی تا عشق و عاشقی یادت بره

استاد باباخانی، ممنون کلام پر مهرتان

استاد میری، ممنون حضورتان

استاد شهرزاد، ممنونم برای حضورتان