باران

بزن باران که امشب هم نواییم
رها چون بغض سنگین صداییم
تو با بغضت بگو از داغ آن ابر
که امشب همنوا و هم صداییم
چونان من ابر تو گرید ب آواز
که ما و اشک و آواز همصداییم
بزن تا سیل و سحر همراه گردند
بزن تا صبح، که ما چون بینواییم
چنان اشکی ب سیل آوار گردان
ببر با خود که دنیارا نخواهیم
بگوش امشب چنین امیال مارا
که بر خود صبح فردارا نپاییم
بزن تا صبح که دنیا را برد موج
دگر دنیای پر غم را نخواهیم
ز بالا غیرتت ای ابر غمگین
بزن دیگر چنین نسیان نخواهیم
کسی چون ما چنین در خود نسوزد
بزن دیگر که آتش را نخواهیم
دلا خو کن به می که از لطف ساقی
سرشک خون تراوش را نخواهیم