راز سه حرفی

درودها

دوست ارجمند م

جناب رفیعی

این حد اقل غز ل در ریتمی مناسب طبع سروده در

در معنی نه ، در ستایش عشق

وبه اندازه ی خود در خور وشایسته بود و در سادگی و

صمیمیت رفته گرچه موفق و دلچسب ودر موضوع عالی

\\"عشق \\" واما بیشتر جای پرداخت و پرورش داشت

و عشق تنها جوهره ی اررزشمند و جودست که به معشوق می

رود ، در زبان یکدست بود اما بعض واژه به نظر هم بافت

نیست مانند \\"بکنیم \\" که دیگر به اینصورت استعما ل نمی شود

و واژه ی \\" معشوقه \\" که این \\" ه \\" تانیث کار بردش

که مور دنظر عشق الهیست شاید اگر معشوق به کار

می رفت بهتر بود

وحتی برای دیگر معشوق هم اگر بکار رود بهترست

واو ن \\" به بیرون زده \\" \\"به \\" اضافیست و حشو و بعد این

مصرع
خنده ی وصل چه کم دارد از گریه ی هجر \\" اگر جایشان عوض

می شد بهتر بود چون یک نوع تنافر معنایی ونا پختگی

مضمون را در بر داشت

\\" گریه هجر چه کم دارد از خنده ی و صل \\" یا هر تعبیر دیگر

چون پایه کار ومضمون \\" وصلست \\"

ومعیار و صلست که باید

چیزی با آن سنجیده شود

و در کل شعر موفق بود ومطبوع طبع

و ارزشمند ودر خور و

چون از غزل فقط پنج بیت بود اقل غزلست و در

موضوعیست

که \\"عشقست \\" باید در انسجام معنایی و لفظ

بیشتر می رفت

و باید ایجاز بیشتر می داشت نه به معنی کوتاهی کلام

بل

کلام در معنا مغروق می شد

وبیشتر حق مطلب در مضمون های برتر

صورت می پذیرفت

گر چه \\" عشق \\" به گفت ناید و نوشت

که قلم بر خود می شکند در مقالتش

با ارادت

و