انتظارِ تو من و اینجوری کاشت !

این اطاقِ ساکت و این انتظار

گلِ   پژمرده  و  رو  به احتضار

خونه ی خالی و خاموش و غمین

جسدِ خاطره ها نقش زمین

انتظارِ تو من و  اینجوری  کاشت

که دیگه هیچی واسم معنی نداشت

زیرنورِ قرمزِچراغِ خواب

 گذرِ صد تا سئوالِ بی جواب

لرزش کنج لب و عبور یاد

یاد آغوش تو در هجوم باد

انتظارِ تو من و  اینجوری  کاشت

که دیگه هیچی واسم معنی نداشت

تلخیِ اشک من و حضور درد

زیر سیگاری پر از  فرودِ  زرد

نم نم بارونِ  آهسته ی اشک

روی شیشه ی پر از وعده ی کَشک

انتظارِ تو من و  اینجوری  کاشت

که دیگه هیچی واسم معنی نداشت

صدای آوازه خون میاد به گوش

جون میگیره دلِ ساکت و خموش

دیگه پیرهن تو رو نمی پوشم

که دیگه غمت نیاد تو آغوشم

انتظارِ تو من و  اینجوری  کاشت

که دیگه هیچی واسم معنی نداشت