اساتيد محترم

هشت-305-اساتید محترم-1395/7/23

شاعر که نیستیم 
ما درد و اندوه بشر شرحه شرحه می کنیم 
با شعر 
با قلم 
ما رنجِ کار و سختی این زندگی 
در برزخِ بودن و نبودنِ حیات 
مسطور می کنیم 
بی نام 
بی صله 
ما شعر را بسان آب 
جرعه جرعه می شویم 
از شَوكَران زمان 
بی لحظه ای درنگ 
عَطْشان و سرخ لب
ما حاصلِ زمانه ی پر حسرتیم 
زمینه ی پر نیاز 
ما خود حقیقتیم
با نام شعر 
بی لباسِ بیت و مصرع و غزل  
آسوده از شراره های بیدریغِ مرگ 
در پشتِ پرده ی مجاز
ما اگرچه شاعریم 
لاجرم های سبزِ مطرحیم 
شاعرِ ماجراهای تلخِ حسرتیم 
بی فرصتِ حیات
لاجرعه های عمر سر می کشیم 
در دوزخ گمان
ما اندوهان بشر مبسوط می کنیم 
فقرِ سیاه 
با سطرهای سرخ
ما شاعرانه رنج می کشیم 
بی هیچ امتیاز 
بی هیچ گفتگو 

                   ""حسین زرتاب ""