کوتاه سروده های از:صالح بیچار....ترجمه:خالدبایزیدی(دلیر)

چندشعراز:صالح بیچار(شاعرمعاصرکرد) ترجمه:خالدبایزیدی(دلیر)ونکوور ........................................... 1- من وتو هرگزبهم نمی رسیم تاکه آن«و»و درمیانمان باشد! ......................................... 2- که کیف دستی ات را بازمی کنی بوی بوسه وصدای عطر به اوج انتهای خیابان می رسد ........................................ 3- نگاه زمهریرات همیشه مرامی برد به پیش عصرپائیزانه ..................................... 4- من شبها! باتنهایی خودمی نشینم می گویم:...مبادا! احساس تنهایی کند ...................................... 5- رنگین کمان بربلندای شهرظاهرمی شود که من یادات می کنم ...................................... 6- باران پنج حروف است به تعدادانسانها داستان دارد ............................................ 7- همه اززنجیرکینه به دل داریم چون که حلقه های آن ازمامتحدتراند ............................................ 9- شبها! که پستان بندات را درمی آوری... تاریکی اتاق سراسرروزمی پیچد ماه وروز باهم زیرابر سربیرون می آورند ............................................. 10- چشمهایت می گویند: شرط نیست... سبب مستی همیشه شراب باشد ............................................... 11- امشب ماه بی اختیار درچشم ستارگان لخت وعریان دربرکه ای شنامی کرد ............................................ 12- هرکس! به دردی معتاداست من نیز... به عشق تو ............................................ 13- «نوشته ای برروی برگ موم ای» نه خوردن شراب تحقیرکردن انگوراست .......................................... 14- خدمتت گل فرستادم ازشرمگینی گونه هایت لاله گون لاله گون گردید. .......................................... 15- تومی گفتی: چشمهایت من می گفتم: بوی نفس ات به نرگس می ماند ........................................... 16- هواعطرآگین است شایدتو فراموش ات شده پنجره ات راببندی ............................................. 17- بمب خوشه است ریزش دانه ی گیلاس برای مورچه ها ...........................................