محبت

باران که ببارد سجده بر خاک طعم دگر دارد حس پرستش حس پرستو یی در حال گردش به دور کنبد سلطانی عادل ارمیده بر عرش خدا دارد.....سیده عزیز قلم زیبایت را بخاطر میسپارم

دلت آرام...................زیبا ست تراوش قلمت مهربانم

درود بانو
بسیار زیبا و سرشار از احساس

همیشه در اعماق است که اتفاقات می افتد . ظاهری آرام اما ...درونی طوفانی،
من با این حرف شاعر موافقم که:
درياي عشق را دو چيز آلوده مي کند
محبت هاي بي اندازه امروز من
موکول کردن محبت هايت به فردا...
این یک حقیقت است و من به عین دیده ام ...
صحنه دریا و ساحل را برای عاشقانه تان انتخاب کرده اید و تابلویی زیبا را نقش زدید.
عاشقانه ها دنیایی از احساسات هستند و هر کاری کنی باز عطر خودشان را دارند.
زیبا بود و بهره بردم و دورد بر شما

با سلام بانو بسیار خوب موفق باشی

درياي عشق را دو چيز آلوده مي کند

محبت هاي بي اندازه امروز من

موکول کردن محبت هايت به فردا...

و ماهيان عشق

،تنها ،از تلاطم امواج بي مهري ات مي ميرن!
.........
سلام
بسیار زیبا بود و ممنون
موکول کردن محبت هايت به فردا...
....
حرف جالبی بود و احساسی که هم خواهش داشت و هم فریاد
افرین

سرکارخانم سیّد پور، بانوی گرامی، سلام علیکم.
.....................................................................
دلِ ارامِ من....
دریای طوفان است...
به سمتِ من بیا...
کمی باترس.
.......................................
خسته نباشید بزرگوار.....بسیار زیباست و، پی نوشت هاهم یکی بهترازدیگری......ببخشید (دلِ آرام من ، دریای «طوفانی»ست)....بهترنبود؟......ببخشید بزدیوانه).

در اقيانوس عشق

من به آرامش دريا مي انديشم ....


درود بر بانو سپیده ی گرانقدر

عالی سرودید

زنده باشید

سلام
بسیار زیبا ست

.................. .........................
بسیااار زیبااااا...
دستمریزااااد بانوی زیباااکلام
دوباره خواهم خواند...
.................. ....................................
تقدیم به اهالی خوب شعرناب:

داستان جالب (نشان شخصیت)
مردی نابینا زیر درختی نشسته بود!
پادشاهی نزد او آمد، ادای احترام کرد و گفت:قربان، از چه راهی میتوان به پایتخت رفت؟»
پس از او نخست وزیر همین پادشاه نزد مرد نابینا آمد و بدون ادای احترام گفت:آقا، راهی که به پایتخت می رود کدام است؟‌
سپس مردی عادی نزد نابینا آمد، ضربه ای به سر او زد و پرسید:‌‌ راهی که به پایتخت می رود کدامست؟
هنگامی که همه آنها مرد نابینا را ترک کردند، او شروع به خندیدن کرد.
مرد دیگری که کنار نابینا نشسته بود، از او پرسید:‌برای چه می خندی؟
نابینا پاسخ داد:اولین مردی که از من سووال کرد، پادشاه بود.
مرد دوم نخست وزیر او بود و مرد سوم فقط یک نگهبان ساده بود.
مرد با تعجب از نابینا پرسید:چگونه متوجه شدی؟ مگر تو نابینا نیستی؟
نابینا پاسخ داد: «‌رفتار آنها … پادشاه از بزرگی خود اطمینان داشت و به همین دلیل ادای احترام کرد… ولی نگهبان به قدری از حقارت خود رنج می برد که حتی مرا کتک زد. او باید با سختی و مشکلات فراوان زندگی کرده باشد!»

آفرین زیباسروده اید

عرض ادب و ارادت سیده ی بزرگوار
بینهایت زیباست و هنرمندانه بود.
دو بند اخر معرکست ....افرین
بازی باکلمات ....تشبیهات و استعارات ....احسنت
اگر کمی اهنگینتر بود دوچندان دلنشین تر میشد ...
........................................
بادبان را بکشيد
دل آرام من، از
ایینه ی طوفان است ..........

بسیار زیبا

سلام سپیده گرانقدر بسیار زیبا بود

سلام
درود برشما

عرض ادب مجدد
حقیقتا لذت میبرم و مجددا بخواندش می ارزد
..............................................................
درياي عشق را دو چيز آلوده مي کند
محبت هاي بي اندازه امروز من
موکول کردن محبت هايت به فردا...
و ماهيان عشق
،تنها ،از تلاطم امواج بي مهري ات مي ميرن!
هنرمندانه است با ارایه های ادبی
و مراعات نظیر ......احسنت و احسنت