سال مار

سلام دوست من
شعر تان سرشار از مفاهیم زیباست به شرط آن که در وزن و آهنگش کمی تجدید نظر کنید . این غزل را با اندکی دستکاری می توان در وزن : مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلات گنجاند مثلا به این شکل :
کسی چو من ندیده دریغا فرار یارش را

موفق باشید دلتان همیشه بهاری

سلام
شاعر بزرگوار
آفرین بسیار زیبا
موفق باشید

تغییراتی جزیی برای اصلاح وزن

بسمه تعالی
هرگز ندیده کس چو من،یار و فرارش را
چون زهرِ ماری ،افتتاحِ سالِ مارش را

یک باغِ سبزی را سپردم عین پرباری
بر جانِ من بنها ده داغِ نوبهارش را

تنها غروبِ بختِ من در این غمش کافیست
تا تشنه تر سازد دهانِ اقتدارش را

بودم شکارِ چشمِ او اما ندانستم
از دست خواهد داد عقاب ، آن اعتبارش را

لبخند زن بر حالِ دل ، گر چه همان لبها
بر خاک و خون افکنده روز و روزگارش را

از انتظارش خسته ام زیرا که از چشمم
حتّی گرفته او غبارِ بی سوارش را

دل،جای زخم بیشترگویا ندارد کاو
بر قامتم خم گشته کنده یادگارش را

دلگیرِ از این دنیا مشو هرگز مگو این را
تسلیمِ ما ننموده عزمِ استوارش را

وقتی پرنده در قفس،دارد نفس ها را
یا رب ببخشا صبرِ او را و قرارش را

مردن برای دل بریدن ای بسا کم بود
بس کن مزارِ من! هوای انتظارش را

اینک شرابِ اشک من را دیده ای ای دوست
سرکش!از آنِ خویشتن کن افتخارش را

من خوانده ام از لاله ای سمت مزار خود
زیبای من بشکسته قلبِ داغدارش را.