ره عشق

گفتم که دلم در پی آن مایه ی ناز است
گفتا که مخور غصه که او بنده نواز است
 
گفتم به دلم هیچ نماند طاقت دوری
گفتا که ره عشق ، بسی سخت و دراز است
 
گفتم که بیابان شده است مسکن مجنون
گفتا دل لیلی ، پر از سوز و گداز است
 
گفتم شده بیستون همه معبد فرهاد
گفتا لب شیرین ولی مهر نماز است
 
گفتم به گدائی کِشَدَم عشق و نیازت
گفتا که تکدی فخر ارباب نیاز است
 
گفتم که کمی رحم ، بر این عاشق شیدا
گفتا که " هاوار" او بر سر ناز است
 
 
معفر صید محمدی (هاوار)