روز بارانی

سرانجام
روزی خواهم
رفت !
گلایه هایت را
بگذار
برای بعد ,
فرصتمان کوتاه است !
یک روز بارانی
بهترین
لباسهایم را
خواهم پوشید
و
چترم را
گوشه ای
رها خواهم کرد
و
از همان
پنجره همیشگی
که
رو به قرارهای دیروزمان
باز میشود
هم قطار قطره ها
به گل
خواهم نشست
که
من دلم
برای بوی خودم
سخت
تنگ شده است
که شاید
ریشه ای
و شاید رودی
تکرار دوباره ی من
در
جهان باشد !
فرصتی
برای گلایه نیست
بگذار
برای بعد .........