سیلی بی رحم خزان

من نمیدانم کی گل احساس وجودم پژمرد.. درسرم,رویای سبز نوبهاران.. مرد.. اسمان دل من لرزان شد.. ناگهان باران شد.. چشم من گریان شد.. دردلم خاطره ها.. خط ب خط ویران شد.. عشق.احساس.امید.. بین این ویرانه ها پنهان شد.. پنجره همچون من.. تنش از سیلی بی رحم خزان لرزان شد.. پیکر شهر,دراغوش خزان.. یک شبحه بی جان شد.. بی تو مهتاب امشب.. پوزخندی زدو بر حال زمین خندان شد.. فصل سبز ارزو ها.. در خزان تیرگی ها.. بی تو.. اری.. یک طلسم جاودان شد..