سایت شعرناب محیطی صمیمی و ادبی برای شاعران جوان و معاصر - نقد شعر- ویراستاری شعر - فروش شعر و ترانه اشعار خود را با هزاران شاعر به اشتراک بگذارید

منو کاربری



عضویت در شعرناب
درخواست رمز جدید

معرفی شاعران معاصر

انتشار ویژه ناب

♪♫ صدای شاعران ♪♫

پر نشاط ترین اشعار

حمایت از شعرناب

شعرناب

با قرار دادن کد زير در سايت و يا وبلاگ خود از شعر ناب حمايت نمایید.

کانال تلگرام شعرناب

تقویم روز

شنبه 3 آذر 1403
    22 جمادى الأولى 1446
      Saturday 23 Nov 2024
        مقام معظم رهبری سید علی خامنه ای و انقلاب مردمی و جمهوری اسلامی ایران خط قرمز ماست. اری اینجا سایت ادبی شعرناب است مقدمتان گلباران..

        شنبه ۳ آذر

        هجرت ( دوم)

        شعری از

        عباس زارع میرک آبادی

        از دفتر حدیث حکمت نوع شعر مثنوی

        ارسال شده در تاریخ جمعه ۱۳ شهريور ۱۳۹۴ ۲۳:۰۳ شماره ثبت ۴۰۲۹۷
          بازدید : ۳۲۹   |    نظرات : ۶۸

        رنگ شــعــر
        رنگ زمینه
        دفاتر شعر عباس زارع میرک آبادی

        هجرت ( دوم)
        قصه  آن    افعي  بر   دوش    شاه         
                      معني اش  نفسی بود  همدوش   ما
        چون سوار دوش تو  گرديد  راست          
                    پس  فراهم آوري هر آنچه خواست
        خون   ياران   را   بريزي هر زمان          
                      تا  ز  نيش  نفس  خود گردي امان
        عاقبت    ياران  بريزند    خون   تو            
                     تا  كه  ايمن  گشته  از  مجنون  تو
        چون  به   بالا  شد  من  افلاك  سر           
                     مي گريزي   زين  جهان بي باك تر
        مي روي  بالا  و  بالا تر  ز  خويش           
                    هر چه  بالا تر روی گردي تو بيش
        چون  بريدي  از  تن  خاكي خويش          
                      مي شوي  انديشه ي  پاکی  ز  پيش
        هر چه را بند آمدست بردست و پا             
                     گر  بريدي  می شوی،   مست و رها
        چون ز بالا بنگري   بر  اين  جهان             
                     جملگي  خيرش  ببینی   زین   و   آن   
        پس  به  گفتار  آیي   اندر   آسمان              
                    جمله   اسرار   جهان    گردد    عیان
        چون بگويي بر  كسان  راز  نهان            
                     آن کسان گویند  كه  او  شد  از  ميان
        عقل  از  او  زايل شد و ديوانه شد             
                     يار  ما  در   بند   آن   افسانه   شد
        جمله  مردم  نيشها  بر   تو   زنند             
                     جاهلان  آتش  بر  آن  ني  مي زنند
        عاقبت  گر  فاش  سازي  سر غيب           
                      سر  ببازي  در  حضور  حكم ريب
        اين  همه    پيغمبر  از  روز   عزل             
                     قصه ها    گفتند  با  شعر  و    غزل
        تا كه افلاكي   و  خاكي  سر  جدا             
                      ما  رها  از  خاك  و خاك از ما رها
        درد  هجرت  كم شود در جان ما               
                   وقت   رجعت   سوي  آن   ذات   اله
         
        ۱
        اشتراک گذاری این شعر

        نقدها و نظرات
        تنها کابران عضو میتوانند نظر دهند.


        (متن های کوتاه و غیر مرتبط با نقد، با صلاحدید مدیران حذف خواهند شد)
        ارسال پیام خصوصی

        نقد و آموزش

        نظرات

        مشاعره

        کاربران اشتراک دار

        کلیه ی مطالب این سایت توسط کاربران ارسال می شود و انتشار در شعرناب مبنی بر تایید و یا رد مطالب از جانب مدیریت نیست .
        استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.
        3