سایت شعرناب محیطی صمیمی و ادبی برای شاعران جوان و معاصر - نقد شعر- ویراستاری شعر - فروش شعر و ترانه اشعار خود را با هزاران شاعر به اشتراک بگذارید

منو کاربری



عضویت در شعرناب
درخواست رمز جدید

معرفی شاعران معاصر

انتشار ویژه ناب

♪♫ صدای شاعران ♪♫

پر نشاط ترین اشعار

حمایت از شعرناب

شعرناب

با قرار دادن کد زير در سايت و يا وبلاگ خود از شعر ناب حمايت نمایید.

کانال تلگرام شعرناب

تقویم روز

شنبه 3 آذر 1403
    22 جمادى الأولى 1446
      Saturday 23 Nov 2024
        مقام معظم رهبری سید علی خامنه ای و انقلاب مردمی و جمهوری اسلامی ایران خط قرمز ماست. اری اینجا سایت ادبی شعرناب است مقدمتان گلباران..

        شنبه ۳ آذر

        ترس آدمی

        شعری از

        عباس زارع میرک آبادی

        از دفتر حدیث حکمت نوع شعر مثنوی

        ارسال شده در تاریخ دوشنبه ۲۷ بهمن ۱۳۹۳ ۲۲:۲۷ شماره ثبت ۳۴۵۸۳
          بازدید : ۴۸۳   |    نظرات : ۶۲

        رنگ شــعــر
        رنگ زمینه
        دفاتر شعر عباس زارع میرک آبادی

        ترس آدمي
        آيه  آمد   از    خدا   بر     مومنان
                       حزن   و   اندوهي   نباشد  در  ميان
        كافران   را   وعد ي   اندوه     داد
                       جملگي    اعمالشان    را    دود   داد
        گفت  شيطاني   بود  اين     ترسها
                       اين  چنين  او   بنده  سازد   نفسها
        ترس    از   آينده   گرداند     حقير
                       از   حقارت   كفر  مي خيزد    كثير
        كافران   از  آن  همه   پيدا    شدند 
                       نفس   تحقير   آمد  و  شيدا   شدند
        كفر   پنهان   بدتر  از   كفر    عيان
                       چهره  پنهان دارد اين، آن يك عيان
        هر  چه  افزون  آمدش  در  كافري
                       بار خود  افزون  نمايد  چون خري
        آنقدر  افزون  كند  او   بار    خود
                       گم   شود   آنگه   درون  كار  خود
        ناگهان   اخبار  رجعت چون  رسد
                       نوبت   آن  شّر  ملعون    می رسد
        وقت رفتن   باز  بيند   جمله   عمر
                       آن   خريت   بنگرد   در   كل   عمر
        ناگهان افسرده گردد  زين  حساب
                       هرچه را انباشت شد نقشي بر آب
        زين سبب آمد به آيات  آن   كلام
                       آدمي  در   خُسر  باشد   والسلام
        ليك  اندك   مردمان  حق   پرست
                      صبر و حق زايمانشان آيد به دست
        حق   تو را  اميد  آرد  در   درون
                      نور حق،  صبر  آورد  در  اندرون
        صبر تو   اميد   مي آرد   به  دل
                      نا اميدي   مي برد   بر     زير   گل
        با تو  مي گويد ز شادي  بعد غم
                      با  تو  مي گويد  ز  اسرار  و  حكم
        قلب   را   آرامشي   آرد    فزون
                      باز  مي دارد  تو  را   از  فعل دون
        در مثال از آن  زمستان  را  ببين
                      در  اميد     آن،    بهاران  در کمین
        شادي اش افزون بود از بعد عيد
                      با  اميد   زيبا تر     آيد  روز  عيد
        لذت اندرعشق، افزون ترز وصل
                       شوق  ديدار   صنم،  بهتر ز  اصل
        چون تو را  اخبار  رجعت  آمدي
                      نوبت    رفتن    ز   كويت    آمدي
        حزن  و  اندوهي نباشد در وجود
                      در سفر با سر شوي سوي وجود
        ديگران  از  رفتنت  نالان  و  منگ
                      در  گذر شادي  تو  از  دالان تنگ
        فزت  رب الكعبه  گويي  آن زمان
                       اين  سخن  جانانه گويي در نهان
        ۱
        اشتراک گذاری این شعر

        نقدها و نظرات
        تنها کابران عضو میتوانند نظر دهند.


        (متن های کوتاه و غیر مرتبط با نقد، با صلاحدید مدیران حذف خواهند شد)
        ارسال پیام خصوصی

        نقد و آموزش

        نظرات

        مشاعره

        کاربران اشتراک دار

        کلیه ی مطالب این سایت توسط کاربران ارسال می شود و انتشار در شعرناب مبنی بر تایید و یا رد مطالب از جانب مدیریت نیست .
        استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.
        4