سایت شعرناب محیطی صمیمی و ادبی برای شاعران جوان و معاصر - نقد شعر- ویراستاری شعر - فروش شعر و ترانه اشعار خود را با هزاران شاعر به اشتراک بگذارید

منو کاربری



عضویت در شعرناب
درخواست رمز جدید

معرفی شاعران معاصر

انتشار ویژه ناب

♪♫ صدای شاعران ♪♫

پر نشاط ترین اشعار

حمایت از شعرناب

شعرناب

با قرار دادن کد زير در سايت و يا وبلاگ خود از شعر ناب حمايت نمایید.

کانال تلگرام شعرناب

تقویم روز

پنجشنبه 6 دی 1403
    26 جمادى الثانية 1446
      Thursday 26 Dec 2024
        مقام معظم رهبری سید علی خامنه ای و انقلاب مردمی و جمهوری اسلامی ایران خط قرمز ماست. اری اینجا سایت ادبی شعرناب است مقدمتان گلباران..

        پنجشنبه ۶ دی

        نادان و منسب

        شعری از

        عباس زارع میرک آبادی

        از دفتر حدیث حکمت نوع شعر مثنوی

        ارسال شده در تاریخ پنجشنبه ۹ بهمن ۱۳۹۳ ۱۹:۴۰ شماره ثبت ۳۴۰۴۳
          بازدید : ۴۸۱   |    نظرات : ۸۹

        رنگ شــعــر
        رنگ زمینه
        دفاتر شعر عباس زارع میرک آبادی

        نادان و منسب
        از   قضا    آمد     يكي     را     منسبي
                                 پس   به  تعبير   آمدش   خواب    شبي
        حكم  او  دادند   و   شادي  كرد  از آن
                                 اين  چنين  او  را  ورق  چرخيد  از آن
        چون  كه  بر  مسند  نشست  آن نابكار
                                 در   حقارت  آمد  آن  منسب    به کار
        از  حقارت     درد    او    بسيار     شد
                                از   پس    اين      ماجرا ،    مكّار   شد
        نفس   و   شيطان  آمدند  از  بهر    كار
                                تا  كه   او   باشد    سوار    آن   شكار
        هر  كدام      آمد   دورنش   پيله    كرد
                               اندرون   جان  و   روحش   حيله  كرد
         نفس   آمد    خط   و   ابرويش    كشيد
                              مزّه ي  شيرين    منسب     را   چشيد
        اين   يكي   او   را   فريب   خود   نمود
                               ديگري    او   را    قريب    خود  نمود
        مسندي   را   گر   سوار    آيد  ضعيف  
                                كار   او   در  مسندش  گردد  سخيف
        اسب   چابك  را   به   چابك   مي سپار
                              تا   به  نرمي   ره  برد  او  سوي يار
        گر  چنين   اسبي   به  نادان   داد   كس  
                             هم سوارش مي كشد وهم مرده اسب
        اين  چنين    بگذشت   اياّمش   به   كام
                              نقشه ها  بازي  نمود  اين  پَست خام
         هر  زمان    از  حق   نمايان   مي شدي  
                               پشت    تزوير  و  ريا   پنهان  شدي
        در  ريا  كاري   به   دين   استاد    بود
                               در  لباس  ميش،  گرگي   شاد   بود
        چوب   چوپاني   به   دست   گرگ  شد 
                            گرگ  صحرا   هم   رفيق  گرگ   شد
        گله  را  چون  چوب  گرگي  ره  گشود
                              گله ها  را   سوي  گرگان  ره   نمود
        دانه  دانه    بّره ها    سر       مي بريد
                              جسم  و  جان  هر  يكي  را مي دريد
         ناگهان   آمد   نداي     كوي    دوست
                               روز تو پايان شدي بيرون ز پوست
         حيله   كمتر  كن  ز  بيرون  و  درون                 
                              از درون  پوست  بايد   شد   برون
         خلع  شد  از   منسب  و  نالان  شدي
                               مردمان   از   رفتنش  شادان  شدي
        ۱
        اشتراک گذاری این شعر

        نقدها و نظرات
        تنها کابران عضو میتوانند نظر دهند.


        (متن های کوتاه و غیر مرتبط با نقد، با صلاحدید مدیران حذف خواهند شد)
        ارسال پیام خصوصی

        نقد و آموزش

        نظرات

        مشاعره

        کاربران اشتراک دار

        محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک
        کلیه ی مطالب این سایت توسط کاربران ارسال می شود و انتشار در شعرناب مبنی بر تایید و یا رد مطالب از جانب مدیریت نیست .
        استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.
        3