این نیز بگذرد...

در پس این ثانیه ها
که مرا می برند از کوچه ی تنهایی عشق
با دلم خلوتی میسازم
آری
کوچه ای دارم در خلوت خویش
بن بست از خاطره ها
قاب هایی که یادت در آن می جوشد
گل هایی به زیبایی پلکت اینجا
روی دیوار گلی
که نمی از یادت
و نوری از عشق
بر آن می آیند
و دقایق که مرا غنچه ی یادت کردند
حتی ثانیه هم سنگین است
بر دلی که فکرش این است
روزنه ی عشق و امید
همه گفتند ای دوست چه غمی داری
وقتی این همه می گذرد
و دلم گفت
آری
چون می گذرد غمی نیست اما این گذشتن ها بود که مرا دچار ماتم ها کرد♧احمد جلالی♤