پنجشنبه ۲۹ آذر
پروانهي محــك شعری از حسين شادمهر
از دفتر شعر نوجوان نوع شعر چهار پاره
ارسال شده در تاریخ دوشنبه ۲۶ آبان ۱۳۹۳ ۰۸:۵۲ شماره ثبت ۳۱۸۵۲
بازدید : ۶۳۷ | نظرات : ۳۶
|
آخرین اشعار ناب حسين شادمهر
|
« پروانهي مـَحَك »
تقديم به روح بلند و مهربان خانم دكتر پروانه وثوق*.
وقتي كه غنچهاي را
دستانِ باد خـم كرد.
وقتي كه بادِ وحشـي
بر غنچهها ستم كرد؛
وقتي نهالِ كوچك
بي آب بود و خسته.
وقتي كه بود كودك
بيمار و دل شكسته.
دسـتانِ باغبانـــي
آن وقت سايبان شد.
بر باغ و غنچههايش
او يار مهـــربان شد.
وقتي شكسته قلبـي
بايد كه همدمش بود.
وقتي شكسته بالــي
بايد كه مرهمش بود.
مثل پرنــدهاي كه
در حال نغمهخواني ست.
يا مثل پيــرمردي
شغلش كه باغباني ست.
مثل بهـــار بايد
با غنچه مهربان بود.
چون قطرههاي باران
بر سبـزهها چكان بود.
با اشتياق و شــادي
بايد به هم كمك كرد.
«پـروانـه» بود بايد
پرواز در «محك» كرد.
حسين شادمهر / آبان 1393
*پروفسور پروانه وثوق، فوق تخصص و سرطان شناس كه پروانهوار عمر گرانقدرش را در باغ محك (موسسه حمايت از كودكان سرطاني) به پرواز بر بالين كودكان مبتلا به سرطان گذراند.
|
|
نقدها و نظرات
تنها کابران عضو میتوانند نظر دهند.