کوچ

با سرک کشیدن خورشید

از پشت کوهساران

کوچ خواهیم کرد

به دیار های نیاکانمان که سالهای سال است

دیدارمان را انتظار می کشیدند

چند قدمی راه نرفته بودیم

آسمان ابری شد

و کوهساران از مه ناپدید شده بودند

پاهای خسته، کوره راهها را

پشت سر می گذاشتند

و به دیارشان نزدیک تر می شدند

کلبه ها متروک

و صدای جیر جیر در های چوبین

به گوش می رسید

انگار که نسیم کوه مسافری بود

که در می زد

و درها را از آمدن ما با خبر می کرد

و به دیاری دیگر می کوچید

کلبه ها از آمدنمان نوای شادی سر می دادند

و ما را در آغوش گرم خود مهمان می کردند

آسمان همچنان می بارید

بر بام کلبه هایمان

و نوای جیک جیک پرنده ها

از پشت پنجره به گوش می رسید

هوای گرم درون کلبه ها

آرامشی بود برای خوابیدن

آری آرامشی بود بزای خوابیدن

کرم الله کریمی آبدانان