ناله در میخانه

دوش ملائک مرااز میخانه برون به دار زدند  
  پیر و میخانه به نار زدند   
  ساقی و مستان  را گریان  زدند    
 با من مستانه فریاد وناله بر جان زدند
ملائک فریاد براین چه سبب از ناله به نام نامی است   
 میخانه جای خرم و شادی است
نه جای فریاد  و ناله زدند  به یاری است         
   نه سوختن به سوختن به نام نامی است
هر ناله که برسینه دل سوخته پاک  رود   
   شعله اش به آسمان و بال ملائک رود
 

این هفته آخرین روزهای دل نوشته ام است  از اینکه دل نوشته های من تحمل کردند و مورد لطف و مهربانی خود قرار دادید بسیار سپاسگزارم به جهت مطالعه  وزن و قافیه و عروض  و...از خدمت شما مرخص میشوم