دیوانه

با آخرین تیری که از ترکش ، بیراهه رفتم سمت بیگانه

دنیای من با تو تفاوت داشت دنیای یک موجود ِدیوانه

یک چیز را از دست خواهم داد این شانه تا آن شانه راهی نیست

بی خوابی هرشب شرف دارد بر خواب ِ گیسوهای بی شانه

تو هیچ حسی را نمی خواهی من هیچ حالی را نمی فهمم

با این همه اندوه فرقی نیست درپیله یا در نقش پروانه

پاییز زیر چانه ی اندوه روح زمستان است چشمانت

اصلن بهار تازه خواهد داشت ...؟ صدبار مردن بی چک و چانه

ترس از نگاه بی مبالاتت، نادرکشی ِ نیمه شب دارد

یک شب سرت آوار خواهم شد ، مانند روح خسته ... ویرانه !

سنگینی پای تو را روی ، کله مناره می شود حس کرد

تیمور لنگی می رود بالا از طاقت ما شانه به شانه

خون مرا در شیشه می خواهی افسون تو دیگر نخواهم شد

صبرم سرآخر می رود سر از لبهای زهرآلود پیمانه

خون دلم را روی لبهایت با آینه قسمت نکن امشب

یا از حسادت سکته خواهم کرد یا می شوم دیوانه ...دیوانه!

فروردین 93