زان کوچه ای که دیشب کردی گذر به رفتن

زان کوچه ای که دیشب کردی گذر به رفتن
بیرون نموده سر گل آماده بهر رستن
با هر قدم که رفتی یک بیت را سرودی
شعر و غزل نمودم بهر تو در نوشتن
با هر نگاه مستت تیری روانه ام شد
مژگان همچو تیرت آماده بهر کُشتن
می برد جان من را همراه خود در آنشب
زیر و بم صدایت هنگام دور گشتن
هر نکته ای که از تو سر میزند نگارا
روح لطیف شاعر آماده در گرفتن
دارم بسی ظرافت از تو ولی همان به
از حاسدان ساعی سر ترا نهفتن
در خامشی پس از این رفتم بدان ازیرا
حرفی نمانده ایجان دیگر برای گفتن

مرتضی