از مرداب تا نور

از مرداب تا نور

چه زیبا روزگارانی !

بهین دین ،صلح آیین، مرد ِ روشن بین  

 سرود گات ها برلب

 تبسم بر لبانش آیت عشق اهورایی

 در آیینش گل نیلوفر آبی

  نماد پاکی ِ روح ِ عروسان  

آسمان جولا نگه ِابر بهاری بود

ودریا جام زرینی برای ِ قطره ی باران

چه زیبا روز گارانی !

نیروانا وُ اشراق وُ چهار حکمت

و مردابی به دامانش گل نیلو فر آبی

نماد روشنی ِ دل و  راه ِ نور

مقدس بود بارانی که

 تن در آب ِ آن مردابها می شست

چه زیبا روز گارانی !

نیستان و نی عاشق

سماع ِ عشق نی ها در مسیر با د ِ توفنده

بریده نی  پریشان از جدایی ها

چو نای آبهای راکد و ساکت

بدست مرد وزن در نا خوشی ها و خوشی همدم

سرود ِ راه می خوانـَد

 نی و نیلو فر آبی

ریشه در مرداب ، سر در نور