سایت شعرناب محیطی صمیمی و ادبی برای شاعران جوان و معاصر - نقد شعر- ویراستاری شعر - فروش شعر و ترانه اشعار خود را با هزاران شاعر به اشتراک بگذارید

منو کاربری



عضویت در شعرناب
درخواست رمز جدید

معرفی شاعران معاصر

انتشار ویژه ناب

♪♫ صدای شاعران ♪♫

پر نشاط ترین اشعار

حمایت از شعرناب

شعرناب

با قرار دادن کد زير در سايت و يا وبلاگ خود از شعر ناب حمايت نمایید.

کانال تلگرام شعرناب

تقویم روز

شنبه 3 آذر 1403
    22 جمادى الأولى 1446
      Saturday 23 Nov 2024
        مقام معظم رهبری سید علی خامنه ای و انقلاب مردمی و جمهوری اسلامی ایران خط قرمز ماست. اری اینجا سایت ادبی شعرناب است مقدمتان گلباران..

        شنبه ۳ آذر

        پرنده

        شعری از

        اسمر شجاعان

        از دفتر شعرناب نوع شعر ترانه

        ارسال شده در تاریخ دوشنبه ۱۵ مهر ۱۳۹۲ ۰۰:۱۳ شماره ثبت ۱۸۹۷۵
          بازدید : ۶۵۱   |    نظرات : ۸

        رنگ شــعــر
        رنگ زمینه
        دفاتر شعر اسمر شجاعان

        پرنده 
         
        یه انبوه از درخت و کوه سنگی
        یه سرو اینجا که آرامش نداره
        از آواز پرنده دل بریده 
        خیال آشتی و سازش نداره
        توی همدردیاش با بید مجنون
        میگفت اونو تو تنهایی رها کرد
        به دنبال یه آشیونه می گشت
        که انگار شب رو از ماهش جدا کرد
        درخت سرو پیر دل شکسته
        زیر آواره سرده ابر و بارون
        گرفته شاخه هاشو تو بغل تا
        بگیره سایه زیر چتر ناودون
        دریغ از اشتباهی که همه عمر
        به اون چیزی که می خواست پشت پازد
        به جای مرگ پرواز پرنده
        از اونو مهربونیاش دل کند
        پرنده تو قفس زخم خورده بالش 
        از اینه که نرفته دیر کرده
        درخت سرو تنهای تو دشتو
        با این دوری خود دلگیر کرده
        اگر من اون پرندم تو درختی
        بیا مرهم بزار رو زخم بالم
        نوازش کن منو شاید بخوابم
        که امروزم مث دیروزه حالم
        هوای بی کسی رویای بی تو
        تو اون زندون که سقفش هم سیاهه
        همش دلداری میدادم خودم رو
        کجای کار ما یک اشتباهه
        پرامو چیدنو چیزی نگفتم
        رسیدم تا دم مرگ و پریدم
        به جرم بال پرواز و رهایی
        من اینجا رنگ آزادی ندیدم
        به قدری دل سپردم تو خیالت 
        دوباره از خودم من پا گرفتم
        تو فکر می کردی من خو شبختم اینجا
        تو آغوش یه لونه جا گرفتم
         
        ترانه سرا :اسمر شجاعان
         
        ۰
        اشتراک گذاری این شعر

        نقدها و نظرات
        تنها کابران عضو میتوانند نظر دهند.


        ارسال پیام خصوصی

        نقد و آموزش

        نظرات

        مشاعره

        نادر امینی (امین)

        یکی از بزرگان اهل شعر درودی فرستاد برمن از روی مهر نبودم لایق حمو ثنای بندگان بباشم حقیری زشرمندگان سرودم تا که سنجم عهد خویش به اشک یتیمان پای افتاده پیش نه من آن نیک سرشتم در این روزگار ولی من کجا وسعدی روشن فکار کنون من درودی فرستم مریم که عادل بود کنیه اش چو عادل هماره بود با همه بنیه اش
        مدینه ولی زاده جوشقان

        تو ای آن که در قلب و روح منی اا خداوند حکمت خدای غنی اا به اطراف خود هم نگاهی بکن اا بتابان بر این سر زمین روشنی مدینه ولی زاده ی
        مریم عادلی

        درود برشما شاعر نیک سرشتتتت کاش دنیااز فکرتان مینوشت
        نادر امینی (امین)

        مرده آن است که نامش به نکویی نبرند ورنه هرمرد تبهکار به جهان زنده بود لیک مرد فداکار فلکی زنده کند دست دردست فقیران دهد و خرج یتیمان بکند این چنین که رسم خردی درجهان زنده بود پیش یزدان همه از فقر وغنیآن برازنده بود نه ستم بیند و نه ستمکار بود عاقبت در پی عقبی رود پا زدنیا بکشد
        مریم عادلی

        دستها خالی اند ازسخا و سلامممممم هیچ چیز پس نجو ای نکومرد تام

        کاربران اشتراک دار

        کلیه ی مطالب این سایت توسط کاربران ارسال می شود و انتشار در شعرناب مبنی بر تایید و یا رد مطالب از جانب مدیریت نیست .
        استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.
        4