برای او

شب بی ستاره کجا دیده ای
دل بی شراره کجا دیده ای
نگر ماهم دگر سویی ندارد
مه تکه پاره کجا دیده ای
دلم آتش گرفته خیز ودریاب
دلم از هجر یاران گشته بی تاب
زآتش تار وپود من بسوزد
بیا با خود بیار اندر برم آب
انیس دل کجایی دولت من
کجایی ای دل پر حسرت من
کجایی تا ببینم روی ماهت
همه آرامش دل شوکت من
چرا قلب عزیزان کشته داری
چرا این غم به جانم دوست داری
مرا بار گران نادیدن توست
چرا باری به دوش من گذاری
تورفتی سایه شد دشت وجودم
سرافراز از دم گرم تو بودم
به خاک افتاده ام از هجر هیهات
قیامی نیست بر پشت سجودم