عشقیله روان عدَم دندی مرکبیمیز
وصلین شرابیله دائم اِئششیق شبیمیز
اول مِئی کی حرام دگیل بیزیم مذهبده
تا صبح عدم قوری گورونمز لبیمیز
⚘
بو رهگذرِ بلایه ساشدیم اورگیم
گلسین سنیلن ایاقین آشدیم اورگیم
یِئل گئتدی منه بوگون سنون عطرجانون
شکرانه سینه اُ یِئله قوشدیم اورگیم
⚘
من ذره ،گونش تکین لقاسن منه سن
من غم ناخوشی عینِ دواسن منه سن
یوخ قول قانادیم آمّا دالونجا اوچارام
من توپبا سامان چو کهرباسن منه سن
⚘
بوگون هامی گون کیمین خرابیک کی خراب
اندیشه نی آچما آل اله چنگ و رباب
یوز گونه نمازیدور رکوع دیر سجده
هر کیمسیه کی جمالِ دوسدور محراب
⚘
اولسمده اگر منی گوتوروز گتیروز
نعشیمی نگاریمه آپاریپ یِئتیروز
گر بوسه وئره بو چوریمیش لبلریمه
گر اوندا دیریلدیم حیرت ایتمون اوتیروز
(۱۸۳/۱۴۰۳/۰۷/۱۵)
(ترجمه ترکی رباعیهای مولانا)
$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$
با عشق روان شد از عدم مرکب ما
روشن ز شراب وصل دائم شب ما
زان می که حرام نیست در مذهب ما
تا صبح عدم خشک نیابی لب ما
.
بر رهگذر بلا نهادم دل را
خاص از پی تو پای گشادم دل را
از باد مرا بوی تو آمد امروز
شکرانهٔ آن به باد دادم دل را
.
من ذره و خورشید لقائی تو مرا
بیمار غمم عین دوائی تو مرا
بیبال و پراندر پی تو میپرم
من کاه شدم چو کهربائی تو مرا
.
امروز چو هر روز خرابیم خراب
مگشا در اندیشه و برگیر رباب
صدگونه نماز است و رکوعست و سجود
آنرا که جمال دوست باشد محراب
.
گر من میرم مرا بیارید شما
مرده بنگار من سپارید شما
گر بوسه دهد بر لب پوسیدهٔ من
گر زنده شوم عجب مدارید شما
حرکت بسیار زیبا و پر ارزش است