شب سَراچه ی سیمین

ببوس!  برف بعید تب  حمیرا را
شب  سراچه ی سیمین، بنوش دریارا
به پولک  زخم  ستارگان،  بنگر
که نوحه تراود،  شبانه صحرا را
به گاه شعله خونین قلب من، بشنو
سرود دلشدگان را،  سکوت نجوا را 
به بادیه  جانا،  چو کولی شنزار
چشیدم از لب  آتش،شراب  لیلا را
به  صبحگاه نمازم، نشسته جادویی
چگونه با تو بخوانم، دو چشم زیبا را

..