شهر خاموش

درود بزرگوار
متفاوت و زیباست
در وصف دیار باقی
امید که ۱۲۰ سال دیگر خرم و تندرست بسرایید

حکیم فرزانه، محمد رسول بیاتی
این شعر،سفر روحی است به شهری از سکوت که در آن، جاده خود مسافر را می‌برد و پنجره‌ها تنها به درون گشوده می‌شوند. تصویر "کتاب بی‌نام" و "مهمان لحظه‌ای بودن در خواب طولانی"، عمق تأمل شما در مرزهای وجود و نیستی را با زیباییی رازآلود به تصویر می‌کشد.
همواره نور آگاهی،راهت را در این سفر بی‌پایان روشن نگاه دارد.
قدح

سلام و ادب احترام جناب بیاتی بزرگوار
احسنت بر قلم شما سبز و اندیشه ناب شما
دست مریزا

درود خدا بر شما باد استاد بیاتی

سلام دوستان عزیز فریخته شهادت دختری اخمد مختار و همسر شیر خدا را به شما دوست داران ان بانو تسلیت می گویم
در دهه فاطمیه، دل‌ها به سوگ می‌نشینند، اما این سوگ، فقط گریه نیست؛ بیداری‌ست. بازخوانی راهی‌ست که فاطمه س رفت تا ما امروز بدانیم که دفاع از حق، گاهی به قیمت جان است، و سکوت در برابر ظلم، گاهی بزرگ‌ترین فریاد.

او در جوانی، با بدنی زخمی، با دلی شکسته، و با قلبی پر از نور، از دنیا رفت اما نامش، راهش، و صدایش، هنوز در جان شیعه جاری‌ست. دهه فاطمیه فرصتی‌ست برای بازگشت به اصل برای شناخت جایگاه زن در اسلام، و برای درک عمق پیوند میان عشق و حقیقت.

🦋در این روزها، هر دل عاشق، هر جان بیدار، و هر چشم منتظر، به خانه‌ی خاموش علی و فاطمه نگاه می‌کند؛ جایی که نور خاموش نشد، بلکه در دل شب روشن‌تر شد.🦋