دوست داشتم به ابد همـــــدم ویارم باشی
ســــــــرورم، تاج ســـــــرم ،ســـــــروِ نگارم باشی
به کنارت ،اگرم، گاه شــــــــــوی ،سردی دی
آتش عشـــــــق شــــــــوم،تا که بهــــــــارم باشی
میزدم سنگ سرِآنکه،؛ مرا ســـــر بشکست
نه که بینم که تورا ســـــــــنگ مـــــــــزارم باشی
میگذشــــــــــــتی نه به بیداری ودرخواب مرا
نه غریبـــــــــانه ، مرا حلقـــــــــه ی دارم باشی
من که یک عمر اســــــــــــــیر غم اولاد شدم
بزنی خنجِرغم ،گاه یمین ام تو ،یثارم باشی
کاش بودی توهمـــــــان بلبل ومن نیز گُلت
نه که خر ،گردم و گــــــــه گاه ، سوارم باشی
کاش تا آخر پیمـــــــــــانه ،شـــــــــــرابم بودی
تو چرا زهـــــــــــر مــــــــــــــکرر به کنــــــارم باشی
من پُر ازحسرت یک جرعه ی آن جام تهی
تو به اندیشـــــــــــــه ی میخانه ، خمارم باشی
مزرع سبز تو گشــــتم که نباشی به خزان
نه که (طوفـــــــــــان) زپی گـــــــــــرد وغبارم باشی
نرد عشـــــق تو ومن ،عاشــــــق دلباخته ات
خوب گفتی که تو بازنده،هربار، قمارم باشی
تا شــــــــــــدی بنده ی زر،پَر زدی از بام دلم
ورنه تا آخر عمرت همه در فکر شکارم باشی
پا به پایت زغـــــــــم وشــــــــادی تو غرق بُدم
وقت آن بود توهــــــم طُرفـــــــــه نگـــــارم باشی
آه ،افســوس ،که آتش زدی بر جان ودلم
مصلحت نیســـــــت ،مســــافر به قطارم باشی
حمیدرضانصرآبادی(طوفان)
گلایه آمیزی بسیار زیبا و شورانگیز بود
دستمریزاد