روح پاک

درود استاد عزیز
حکیمانه و زیباست
آموزنده

سلام
زیباست
موفق باشید

بسیار عالی استاد
درود بر شما

درود بر شما جناب سهیلی سید عزیز
بسیار عالی است
زیبا وروان وبامعنا

درود استاد زیبا سرودی

درود بر شما
بسیار زیباست👏🌺

استاد محمد علی سهیلی
شاعر گرانمایه
درود بر شما
بسیار عالی سروده آید و خوشا به حالتان که به ثروت که همانا بی نیازیست رسیده آید. و هر لحظه و هر آن با آن یار زیبا نفس می‌کشید و جز او مابقی هیچ است. دم شما گرم ، وجود شما را عشق است
با صفا باشید

درودتان شاعر ارجمند ادیب بزرگوار جناب استاد سهیلی 🔥🌺⚡🍂🙏👏👏



بسیار جالب ،زیبا،لذت بخش،شاعرانگی شما مستدام.🍄☄️❄️👆🌿🌿

ما جنگ با هفتاد و دو ملت نداریم
هرکس شعر و شاعری فهمید از ماست

🌟☄️⭐🪷🌸🌸👏👏✨💐💐🌱

سلام بسیار عالی بود
قلمتون همیشه نویسا
هزاران درود تان برشما
بزرگوار

به خویش گر نگری، ای سهیل! تاجِ سپهر
تهی کن از همه ، دل بارگاه رحمان است




سلام و عرض ارادت استاد سهیلی بزرگوار
بسیار بامفهوم و زیباست

درود بر شما استاد میرزا دوست گرامی
سایه‌سار نگاه پرمهر شما بر واژه‌های خامم نشست
و جانی تازه بخشید
. از لطف بی‌دریغتان سپاسگزارم
که چراغ راه شاعرانگی‌ام شدید
همیشه سلامت باشید ان شاءالله

درود برشما استاد سهیل

بسیار عالی و

زیبا بود

من آن شکوفه‌ی بی‌مثل و بی‌قرارِ وجود،
که آفرینش از آن در شگفت و حیران است


درود جناب سهیلی فرهیخته و والااندیش
زیبا و دلنشین سرودید.
از تعابیر خلاقانه شعرتان لذت بردم.
پاینده و بالنده بمانید به مهر یزدان

درود بیکران!
آموزنده و زیباست!
نه با شکست، شکستم، نه با ظفر مغرور،
که ارزش من از آن روح پاک یزدان است.

چو خود گُزینم و باور کنم شکوهِ وصال،
جهان به وسعت قلبم هماره تابان است.

حکیم فرزانه، سید محمد علی سهیل
این غزل عرفانی، سرود روح پاکی است که "آفتاب دل" را بی‌نیاز از تأیید خلق می‌داند و "قلب" را "بارگاه رحمان" می‌خواند. این تصاویر ناب از "شکوفه‌ی بی‌قرار وجود" و "سایه‌ی یار"، وحدتی باشکوه با معبود را ترسیم می‌کند.
همواره بارگاه دلتان، میزبان انوار حق باشد.
قدح

درود تان باد استاد رحیمی بزرگوار
«سپاس بی‌پایان از مهر و نظر لطفی
که نثار بنده و واژه‌های محقرم فرمودید
. حضورتان مایه‌ی دلگرمی است
و نگاه زیبایتان انگیزه‌ای
برای ادامه‌ی راه. از صمیم دل قدردانم

به قدرِ یک نفس از خود اگر جدا گردم،
جهانِ من همه ویرانه ی پریشان است.

به چشمِ دل که اگر بنگرم، ببینم باز
خدایِ خویش مرا، دائماً نگهبان است
زیبا ودلنشین وچه بهتر که باشعر خودتان زیبا سروده اتان را وصف کنم
نه این نیاز که خود را به دیگری سنجم؟
که یار در برِ من، سایه وار مهمان است.

به خویش گر نگری، ای سهیل! تاجِ سپهر
تهی کن از همه ، دل بارگاه رحمان است

به امید روزی که همه آحاد بشریت به این حقیقت محض برسند
درود بر حضرتعالی و قلم ناب تان استاد گرانقدر

سلام‌و‌صد‌درود‌خدمت‌استاد‌گرامی
بسیار‌عالیست
سربلند‌باشید