ضیافتِ چشم

به نام یگانه‌ی مهرآفرین

درودها استاد فاخرسرا جناب حاج محمدی ارجمند

همواره بسیار زیبا، شورانگیز و شعربرانگیز می‌سرایید

دم قلمتان گرم

سروده‌ی زیر را که تقریبا هشتم مهرماه ۴۰۴ سرودم و تصمیم داشتم بیستم مهرماه، روز بزرگ‌داشت حافظ، تقدیمتان نمایم، پیشتر؛ قبل از اشتراک در صفحه‌ای مجزا، تقدیم به بلندای اندیشه و احساس والایتان:

✍ بهای جنون

گُلِ من! دلِ من، نگران شده چون، تو نیامده‌ای، به سرای جنون

نشده؛ که شود، بتپد، به دلت، نمِ آبِ صفای وفای جنون


نزدی، تو سری، به دلم؛ که کند، جهشِ نگهت، غمِ سینه مذاب

همه دم، بجهد، به تبم، رگِ خوابِ سرورِ نفَس؛ به بهای جنون


بزنی، به رُخم، نمِ ساغرِ جان؛ بدهی به لبم، لبِ سرخِ عطش

و زِ نبضِ نگاهِ لبت، بپرد، پرِ هوشِ سرم، به هوای جنون


همه‌ی منِ عاشقِ سر به هوا، به هوای تو رفته و باز، کنون

به خدا؛ به سرم، زده تا، بکنم، دَمِ حسّ رها، به فدای جنون


چو به عاطفه‌ای و به خاطره‌ای، بکنی، نفَسی، نگهی به دلم،

بشوم تر و تازه و نای نهان، بزند، گُلِ بوسه به پای جنون

#زهرا_حکیمی_بافقی (الف_احساس)


سپاس از اشتراک اشعار رسا و زیبایتان🙏❤️🙏

مانا باشید به شعر و شعور و مهرورزی🙏❤️🙏