دیار اشترانکوه

«دیار اشترانکوه »
من از  قومی  غیور و  با وقارم
لُرم ، چون  اشترانکوه استوارم
نگاهم  بر کمندان  تا  به   دربند
و تاریخی که بر ما می دهد پند
تنم   دشت   تیان   پر   صلابت
وفا داری  به  میهن با  شهامت
تبارم شیر علی مردانِ  دل شیر
به دوشم برنو روسی و نخجیر
تنم  در خاک  میهن  ریشه  دارد
بدانید  شیر نر  این  بیشه  دارد
اگرچه عرصه براین قوم تنگ است
رفیق  روز  تنگ  ما  تفنگ است
اصالت  با  تمدن در  دل  ماست
طبیعت های بکرش بر زبانهاست
تونل  برفی   نگین   اشترانکوه
و سدی  شد  عجین  اشترانکوه
گَهَر در  مرکز  شعر و شور است
و  ازنا مایۀ فخر  و غرور  است
پناه   کوه   نوردان   است  ازنا
حریم   شیر  مردان   است ازنا
دیار علم و ایمان و شعور است
زن و مرد لرش آری صبور است
رسول چهارمحالی ( ساقی عطشان)