ناترازی در سخن

غزل  ناترازی*  در سخن

گوش ما پر شده از این همه اخبار دروغ
دست ِخالی ،کف بازار ،عجب گشته شلوغ !
 

علّتش جیب پر از پول و طلا هست؛ ولی
ناترازی ست ؛که بر گردن مردم زده یوغ

پول یامفت وطن گشته چنان بی ارزش
که به تنگ  آمده ملّت ز اهالی نبوغ

گفته بودید که در سطح جهان رتبه یکیم
روشنی بخش جهانیم ؛ به مانند فروغ !


تا مسلّم شده بر  ملت مظلوم ،چه رفت؛
سیر معنای سخن بار دگر یافت بلوغ!


آفرین باد به اندیشه ی تو خالی تان
نوش تان این سخنان از سرمعده ، چون دوغ


قافیه جور نمی گردد و وزنش سنگین
  سر دل مانده غزل تا بزنم دائم  اوغ


*ناترازی کلید واژه این روزهای سیاستمداران است