شورِ دل

شورِ دل ها گر شَوَدْ جودی زِ عشق 
خیزِش از عشقْ مَن شَوَم هَمراهِ تو
شَوَد شوریْ که با من شُدْ آن سازگار
زِ عشق گویَمْ تو راْ میخواهَمَت بسیار 
چو جولان می دهدْ غم ها در زندگی 
شود با عشقْ هر سخن هاْ مَرهَمی
از محال با منْ زِ عشق دیگر مَران 
بی صَبوح از میلْ با شورْ مَن مَران
منْ کوهِ سَنگمْ از نمکْ پیدایِ تو
چو دریا شدم هَمْ مَن پیدایِ تو
هر که از سنگی زده جاه و مقام 
من آن کوه امْ زدمْ با دلْ به آب
هر آن چیزی که گویَدْ مَنْ زندگی 
بخواهمْ من تو راْ تو خواهیْ مرا
تو آن دریا و مَنْ آن کوهِ سنگ
شدم مِثلِ توْ من هَمْ پیکار و جنگ
به موج ات شُدَمْ منْ سیرابِ تو
حل است آخَرْ چه خوانَم یارِ من
مَشو از غَم که توْ مجبورْ نیستی
مَنَم عاشقْ جانمْ مَهجورْ نیستی
شَعَف باید زِ عشقْ آن دل را شود
نه چون دیدَمَتْ مَنْ خواهان شود