اشک

به پروانه هاخواهم آموخت
شبیه زنهااز اشک لذت ببرند !

به به چقدر زیباوشاعرانه
احسنت
جناب آزادبخت عزیز
🌼یکی اززیباترین شعرهای کوتاهتان بودکه خواندم
به ظاهر بسیارساده اما مخیل وموجز وسراسر عاطفه.......
🌼♦️آموزش دادن به پروانه ها چه تصویر شاعرانه ی قشنگی است این خودش یک شعرکامل است
شاعری که می تواتد باپروانه ها حرف بزند وآموزششان دهد بدون شک تخیل وعاطفه ای قدرتمند دارد
واقعا اشک وگریه برای ما زنها یک نعمته یک ابزارقوی درهرشرایطی هم برای تحمل نامرادیها ورنجها وغم ها و هم در اوج شادیهایمان بهترین سلاح برای بروز احساساتمان است
بله مازنها حتی درشادیهایمان هم اشک می ریزیم واشک رااگر ازما بگیرند می میریم ....
🌼🧊فقط یک موردی که هست نحوه ی درست چیدمان شعراست
همانطور که همیشه گفته ام
درچیدمان شعرتان دقت کنید....
شما بسیارخوب می نویسید قدرت خلق تصاویر و خیال پردازیتان بسیار زیاداست فقط اگر کمی درچینش جملات دقت به خرج دهید عالی می شود ....
مثلاهمین کوتاه دومی درنگاه اول یک جمله یادلنوشته به نظرمی آید ولی اگر ظاهرش تغییرکند مطمانا دلنشین تراست...
بدین گونه:
به پروانه ها خواهم آموخت
شبیه زنها
از اشک لذت ببرند !

یا این کوتاه آخری هم خیلی خیلی قشنگه وپرمعنا اما میشد کمی بهترساخت وپرداختش کردوظاهرشم شسته رفته ترکرد....
کمی درجمله ی آخری گیرداشت ومیشد موجزترش هم کرد...
من بدین صورت ویراش کردم :

اشک
نام زیبایی زنی بود
که هرروز
دردامن پروانه ها می خوابید
و پروانه ها هرشب
پرواز را
در سینه ی زن پیله می گذاشتند!

🌼🧊یک ضعف تالیف کوچک داشت که سخنتون روهم پیچیده کرده بود وقتی درابتدای جمله می گید شب را دردامن پروانه ها می خوابید تاپایان باید ضمیر فعلتون هم جمع باشه....
درابتدا اگریک زن بوده درپایان هم همون یک زنه ونباید زنها میشد
🌼شما قدرت تخیل بسیارقوی ای دارید جناب آزادبخت همیشه ازتصاویربکر شعرتان دچارشگفتی می شوم ولذت می برم... بسیاربسیارهم پرمعناوبلنومعناست برخی ازشعرهایتان ...
فقط عجله نکنید وچندبار بخوانید وبا چیدمانی بهترارسالش کنید
بارهاگفته ام علاوه بر اینکه یک شعر باید درلفظ ومعنا قوی باشد چیدمان شعر هم بسیار مهم است و باعث جذب یادفع مخاطب می تواند باشد...
🌼🧊کوتاه اولی راهم که راستش حرف های خوبی پشت جملاتش بود اما من زیادسردرنیاوردم چون پیچیده شده بود ..
دریا تکامل خواب نم
ساحل اشک است
دنیا همین بس
نم صدا حاصل اشک است
غوغا نشود
خاطر گمان رویا رشک غم
گاهی قدم ،گاهی عدم
واصل اشک است

راستش مخاطب گیج میشود شاید اگراعراب گذاری می کردید بهتر سردرمیاوردیم ازش ویاشایدم من سواد درکش راندارم 🙈🙈
والبته اینها همه نظر وپیشنهاد است وشما می توانید قبول نکنید...
موفق ترباشید وببخشید اگرکه جسارتی کردم برادربزرگوارم
اگرم ناراحت شدید دعوام کنید اشکال نداره حق میدم
خیلی رک حرف زدم باید دربرم
سلامم یادم رفت فک کنم 🙈🙈

درود. در تکمیل فرمایش خانم عجم. من فکر میکنم آقای آزادبخت عملا هم از ظرفیت گفتار استفاده می کنند هم نوشتار؛ در واقع نگذاشتن اعراب و حرکات کلمات و استفاده کم از علائم نگارشی به دلیل وسعت دادن به خوانش های شعر است. احتمالا او هم مثل من تا حدی از خواندن شعر گریزان است (من اگر هم بخوانم گاهی با چند خوانش میخوانم).
حتی به نظرم در مصراع آخر تکه اول:
واصِل اشک است...
یا
و اَصل اشک است...
که هر خوانشی متفاوت هستند.
دریا تکامل خواب نم
این مصراع را چند جور می توان دید؛ اول مثل این جمله:
ریاست جمهوری تکامل رویای استاندار
حالا نم های ساحل دریا را هم تصور کنید. ساحل به خاطر مد آب خیس می شود و هنگام جزر عقب نشینی می‌کند و اگر عزیزانروز ها به ساحل رفته باشند میبینند چند متر از سطح جلوی دریا مرطوب و نمناک است.
اما بسته به اینکه واژه آخر مصراع اول یعنی «نم» را ساکن بخوانیم یا با نقش نمای اضافه (نمِ) باز تصاویر بیشتری گشوده می‌شوند:
دریا تکامل خواب نمِ
ساحلِ اشک است
برای اینکه حتی بیشتر کنیم احتمالات را دقت کنید «نم» در اینجا می تواند صفت باشد (به جای نمناک). در این صورت تصویر به کلی دگرگون می‌شود: «دریا» «تکامل نمناکِ» «ساحلِ اشک» است.
هر کدام از این خوانش ها دریچه ای جدید و مسیری جدید را در شعر می گشایند و دنیایی جدید را خلق می کنند.دقت کنید جز «است» که اسنادی است هیچ فعل غیر اسنادی ناظر به تحول در شعر اول آقای آزادبخت وجود ندارد جز فعل «نشود» که آن هم منفی است! تصاویر «ساکن» هستند.
نسبت دادن «نم» به صدا هم از آن شیرین کاری های توام با نوعی حس آمیزی است.
راستی آقای آزادبخت منتظر آن شعر «پندار» ات هم هستم😁
شعرهای خانم صیاد و آقای آزادبخت معمولا مرا دست به قلم می کنند و مجبورم می کنند گراف های تو در تو رسم کنم🤦😁🤦🤦🤦🤦 و البته همین چالش خیلی جالبشان می کند...
فقط دیشب به ذهنم رسید که تلاش کنم «کلیت مجموعه شعر» را در نظر بگیرم نه فقط یک شعر را...چون حس می کنم مثلا برای فهم خوب «گاو یک چشم» نیاز به کشف نوعی پس زمینه مشترک برای شعرهایش هستیم.