نباید

سنگین باش و خودت رایگان مکن
جز خود به تنت سر سایبان مکن

ماه است ،می بینند مردمان رویت را
ای مرغ امشبی ترک آشیان مکن

جفا کردی و هنوز پشیمان نیستی
با من از این بیشتر ای مهربان،مکن

در کلبه خسته ای به انتظار نشسته است
یوسف فروشی نیست ،ای کاروان مکن

همیشه آوار بود بر سرم جهان
یک بار سنگ نبار ،ای آسمان مکن

زمستان دیده را باک خزان نیست
گذشته از سرم آب،امتحان مکن

آدم از همان ازل هم اشتباه نکرد
پرهیز را قسمت این جهان مکن ...
 

حسین وصال پور