انجمن ساکت

محمّدحسن ساکت ابن میرزا محمّد طلافروش
شاعر ادیب از سخنوران قرن چهاردهم ه. ق است.
سال تولد او را ۱۲۷۷ق ، ۱۲۸۷ق و ۱۲۸۵ق آورده‌اند.
در اصفهان متولّد شده و علم و ادب آموخت
و سپس به قهوه‌کوبی روی آورد.
او از اعضای فعّال انجمن ادبی شیدا بود.
در تصوف نیز دستی داشت
و مرید مشایخ سلسله صفی‌ علی شاهی بود .
او در آخرین ماه زندگی خود به مصیبت فوت فرزندِ جوانش عباس مبتلا شد و در ماه رجب ۱۳۵۶ ق وفات یافت
و در صحن تکیه بروجردی در تخت فولاد به خاک سپرده شد.
دیوان اشعار او با مقدمه‌نویسیِ شاعر توانا
خسرو احتشامی ، در اصفهان به چاپ رسیده است.


این ابیات از ساکت اصفهانی است :


چو ماه من به رخ از زلف خود نقاب گرفت
فغان ز خلق برآمد که آفتاب گرفت

ز گریه ، مردمِ چشمم به یکدیگر گویند
ببین که خانه‌ی ما را چگونه آب گرفت

عرق ز چهره فشاند و جهان معطّر کرد
مگر نگار من از برگِ گل ، گلاب گرفت


روح شریف ایشان و همه رفتگان شاد



سلام و درود
سلامت باشید اصفهان همواره مهد تمدّن و علم و فرهنگ و ادب و هنر بوده و هست

درود جناب محمودی بزرگوار
موفق باشید

تقدیمی زیبایی است
مبارک صاحبان اثر باشد

درود بر شما جناب محمودی عزیز

زیبا و ناب سرودید

روح استاد ساکت شاد و قرین رحمت الهی باد

درود جناب محمودی
به امید خدا و پشتکار خودتون
حتما روزی از اساتید بزرگ انجمن ساکت خواهید شد

درود جناب محمودی
زیباست

🍃🦜💐🍃🦜💐🍃🦜💐🍃
آقای محمودی
درود بر اندیشه و احساس زیبایتان
🍃🦜💐🍃🦜💐🍃🦜💐🍃

درود وعرض ادب
بسیار زیبا
موفق باشید