شراع پرواز

1

بالاببر
شراع قلبم را
اینجا
رخوت قلب من است
درتاریکی هیچ
مهیچ
یادی سائیده
بردامن پوسیده ام
آرزوی خاک را
به هم ریخته است
بالاببر
شراع پروازرا
دست باد
به هیچ پرنده ای نخواهدگفت
چگونه مهجورم کردی
ازخودم.



2

دیشب
هوهوی باد
برای احتکارباران بود،
درکنج خانه ی من
 روی ابری که دوستش داشتی.
دیشب
نگاه تو
آماده ی سفر
به روزنه های خیالم بود
برای اکتشاف برگی که
درتنهایی هایت به آن دست می کشی
دیشب
گونه های مهتاب
هدیه ی برکه ی خانه ی من بود
تاخیال کند
هنوزهم درسینه ی خودماهی دارد
امروز
موهایت
چنان به این تصویرهاگیرمی کند
که فکر میکنی
شانه ی هستی
روی میزتوالت من است.