خانه تكاني

میپرسند خانه تکانی کرده ای؟
پاسخ میدهم آری!
تکانیده ام
خانه دلم را
چندین بار
در طول این چند روز
تکانیده ام
کلبه دلم را
از حس نفرت
انزجار
خشم
غضب
حتی پلاس پوسیده
انتقام را چندین بار
زیر آب
بخشش وگذشت
شسته ام!
ملحفه های دروغ و ریا را
از کثافت؛
نیرنگ و فریب
پاکیزه گردانیده ام!
پرده های کهنه وپاره غرور را
با تکه پارچه های تواضع و فروتنی
وصله زده ام!
غبار خاک خیانت را
از گوشه وکنار آشیانه دلم
زدوده ام!
زباله های بی ارزش حسادت را
از جای جای دلم جارو کرده ام!
وبجایش گلدان های زیبای رقابت چیده ام!
چهارشنبه سوری کولاک به پا کردم!
از روی آتش دلتنگی به بلندی قامت سرو بی پروا پریدم!
تا قصر محبت یار با رغبت دویدم !
مثل پروانه دور شمع با شوق رقصیدم!
ترقه های بغض بی وفایی و غم را ترکاندم
تا صدای هوم گونه در اطراف بی قراری هایم پراکنده شود!
لباس مهربانیم دست خیاط است؛
تا شب عید آماده است!
چیزی تا جوانه زدن سبزه های مهرم نمانده است!
تخم مرغ های رفاقت را به سه رنگ پرچم میهنم رنگ آمیزی نموده ام!
سبز ؛رنگ آبادی و پیشرفت سرزمینم
سپید ؛رنگ آزادی و استقلال وطنم
قرمز ؛رنگ خون شهدا و آزادگان کشورم
من با اشتیاق بهار را چشم در راهم
شاید این عید سبزه هارا گره زنم
امسال نوروز میزبان قاصدکم
من ماهی عید دوتا میگیرم؛
یکی قرمز به سرخی شقایق های دشت خوشبختی
یکی مشکی به سیاهی داغ لاله گلزار خوش شانسی
کاش سر سفره هفت سین هیچکس خلوت نبود
جای معشوقش خالی نبود
قلبش لبریز از ماتم نبود
فکرش مالامال از حسرت نبود
وجدانش آکنده از عذاب نبود
حواسش پرت نبود
دلش بی عشق نبود
آغوشش بی همدم نبود
رؤیایش خیالی نبود
امیدش واهی نبود
آرزویش ناکام نبود
هدفش کافی نبود
تلاشش بی ثمر نبود
دستانش بی نمک نبود
چشمانش پر اشک نبود
لبخندش مصنوعی نبود
نگاهش غمبار نبود
کامش تلخ نبود
چهره اش ملول نبود
تنش بی رمق نبود
بهارش خزان نبود
زندگیش جهنم نبود
منطقش بی احساس نبود
احساسش رنجور نبود
غرورش شکستنی نبود
رفتارش عجیب نبود
گناهش سنگین نبود
حضورش بی رنگ نبود
صبوریش بی فرجام نبود
انتظارش بی سرانجام نبود
اسارتش بیکران نبود
تقدیرش بیرحم نبود
کسی چه می داند چرا ظرف آجیل دلم هنوز خالیست؟
کسی چه می پندارد چرا سیب هفت سین دلم همچنان تنهاست ؟