پنجره ی رو به سراب

پنجره ی رو به سراب

کار من با تو تمام  است ، خداحافظ و بس
آنچه گفتی همه دام است،خداحافظ و بس

به چه دل خوش کنم ای پنجرهٔ  رو به سراب
شاه این قصّه غلام است ، خداحافظ و بس

چقدر  زود  به  آزار  تو  عادت  کردم
میل تو جور دوام است،خداحافظ و بس

از گل خنده و از گردش چشم سیه ات
سهم من پوچ مدام است،خداحافظ و بس

مهر در خوی تو نقشی نگرفته است هنوز
این چه آئین و مرام است،خداحافظ و بس

شهد شیرین نگاهی که دل از جا ببرد
بر من انگار حرام است،خداحافظ و بس

باده ی عشق تو ای ساقی پیمان شکنان
در پی جام کدام است،خداحافظ و بس

دست بردار ز واسع که درین ویرانگاه
شاعری خسته کلام است،خداحافظ و بس

سید علی کهنگی (واسع) دی 1401