واعظ

واعظ اندر خلوتی با خلعتی مهتاب دید
مه سیما چشم زهره درکویر دریا دید
ماه را میهمانی این چشمه ی زیبا فریب
فتنه این بار واعظی با چشم شیطان ها دید
دام پهن از چیست هوس تا خود به  خود کردی قفس
چشم بر خویشتن نیانداختی  زبس عیب ها دید
عقل را با پای دل در کوچسارش کرد گم
دل را یک باره در چنگال این طناز دید
پایه های نه فلک از خشت اول چون به پاست
چون هوا کردش بنا سیر خودش در نار دید

ادامه دارد....