شعله می شوی

شکفته میشوی
از شکوه و جرات
نوجوان و کودکی
که سرنوشت را
بدست خود گرفته است

جوانه می زنی
دوباره با جوانه ها
شهامتی که میزند
به آتش و گلوله ها
ولی امید خون شده به هر رگش

شکسته می شود
طلسم کینه درکفش
دلاورانه می زند
به قلب خشم و بی عدالتی

خرابه میکند
کاخ ظلم و زور را
به لرزه افکند
سکوت هر که خفته
در جوارعیش و نوش
اختلاس و رانت

ترانه میشود
تمام لحظه های بی تفاوتی
که نسل پیش را
به انزوا کشید
ودر تو منفجر شده

بهانه میکنی برایه های تلخ را
به رقص میکشی
تمام شعله های خشم را

به مویه مویه های
مادرت قسم
نمرده ای

نشانه میشوی
دوباره سبز
دوباره اوج
دوباره شانه میشوی
برای هر که پشت خواست

تو گریه های من نبین
افتخار میکنم به اینکه
من زنم
من هوای زندگی در این تنم
من نشاط آفرین بودنم

من طبیعت تمام عشق
من حلاوت رهایی از سیاهیم


به زن ،به مرد
به هر که آه می کشد
ز دست قاتلان بگو
که دست را بدست هم دهیم
نشسته ای چرا؟

بکار امید را
که فصل رویش و شکفتن است

به موی تو گره زده
امید و فرصت رهاییم
به مشت توست چشم من
پشت میدهم به پشتت ای عزیز

ای همای سعد کوچکم
هوا هوای تست
بخوان به گوش مردمت
رهایی و امید را

بخوان ب گوش زنده های مرده دل
که صبر بس
بلند شو
خودت بخواه
خودت بکوش
بگو که حق تست
آزادی ،زندگی .برابری
#میتراکیانی