کنارِ ماه…

بود عمری به دلم با تو که تنها بِنِشینم
کامم اکنون که برآمد بنشین تا بنشینم
پاک و رسوا همه را عشق به یک شعله بسوزد
تو که پاکی بِنِشین تا منِ رسوا بنشینم
بی ادب نیستم اما پی یک عمر صبوری
با تو امشب نتوانم که شکیبا بنشینم
شمع را شاهد احوال من و خویش مگردان
خلوتی خواسته ام با تو که تنها بنشینم
من و دامان دگر از پی دامان تو؟ حاشا!
نه گیاهم که به هر دامن صحرا بنشینم
آن غبارم که گرَم از سر دامن نفشانی
برنخیزم همهٔ عمر و همین جا بنشینم
ساغرم، دورزنان پیش لبت آمدم امشب
دستگیری کن و مگذار که از پا بنشینم

زنده یاد سیمین بهبهانی

درود
غزلتان را صبح خواندم و زیبا بود
👏👏🌺🌺

درود بر شما

سلام و احترام
دلنشین و هنرمندانه
کجایِ این جهان بودن، چه فرقی میکند با تو،
چه رویِ ابرها باشم، چه قعرِ چاه بنشینم

🏵️درود دوست گرامی🏵️

چه میخواهم مگر از عشق،جز تکرار این لحظه،
که در تصویرِ چشمِ همدمی همراه بنشینم…

درود بر شما.
عاشقانه بسیار زیبا و استادانه ای قلم زدید
آفرین به این ذوق و بیان زیبا

سلام و عرض ادب بزرگوار
بسیار زیبا سرودید.
خوش آمدید.

درود بر شما خواهر ارجمند

زیباست دلنشینی رقص قلمتان
سبز باشید

درود مهربانو..غزلی زیبا و پر احساس رو قلم زدید،برقرار باشید

درود بر شما قلمتان مانا