خارِ غیشه

ما مردمان مدّعی عشق و دوستی
آتش بیارِ غائلهٔ سنگ و شیشه ایم
تکریم برگ و میوۀ پندار می کنیم
همداستان باد و خریدار ریشه ایم
دلباخته به قامتِ سرو و صنوبریم
همدستِ تیغ و همرهِ غدّارِ تیشه ایم
ما، شیرهای بیشۀ حق را دریده ایم
مشتاقِ حفظِ منزلتِ گرگِ بیشه ایم
هرثانیه بر فرازِ یک شاخ می پریم
دایم دوان، در دایرهٔ کار و پیشه ایم
خواهانِ فناوری و هر امرِ نو ظهور
وابسته به سنّت و رها در کلیشه ایم
ما در بهار، حسرتِ پاییز می خوریم
تسلیم نیشِ خرمنی از خارِ غیشه ایم
هم خواستارِ عزت و جاه و کرامتیم
هم پاسدارِ بُخل و طمع تا همیشه ایم
ما در کویر دوگانگی تشنه گم شدیم
در کار صد تجارت و آخر ابیشه ایم