مدار نگاهت

درود بزرگوار
بسیار زیبا و جالب بود
جسارتا آهنگ نیمایی نداشت

سلام و درود
کوتاه و زیبا سروده اید

سلام و درود و عرض ادب، خداقوت،
لطفاً با سرایش سروش هایی زیبا و ناب، در گسترش این گونه ی پیشرو، مددکار باشید!
فراوان سپاس
تقدیم تان:

سروش1
آن زمان، سوژه را نمی دیدم

از طراوت، گلی نمی چیدم

عجیب بود

از کنار نسیم، رد می شدم و

بوی درود آسمان را نمی شنیدم

حالا چه کنم؟!

آرامم نمی گذارد

آرامم نمی گذارند

هجومِ

آرامشِ

سروش های

عاشق.

سروش 2

مست ساغر به دست(!) مستم کن!

بی غم از بُرد و از شکستم کن!

برنَدار از سرِ دلم دستت!

دوست(!) بر دوست(،) پای بستم کن!

مست ساغر به دست نیلوفر(!)

مکتب ادبی نورگرایی
شعر پیشرو
شعر سروش
محمدعلی رضاپور (مهدی)


(سروش: گونه ای از شعر پیشرو، اصالتاً برای کوتاه سرایی و برپایه ی همانندگریزی در لَخت پایانی.

شعر پیشرو: آمیخته ای از شعر سنتی و شعر نو، دارای گونه هایی همچون
سه گانی، سروش، سه گلشن، شعر سبز یا چندآهنگ و شعر تک.

مکتب ادبی نورگرایی:
مکتبی نوپا و بومی، برپایه ی
ترسیم طبیعت و سنت با قلم موی معنویت بر بوم پسامدرن)

درود بر شما بزرگوار

سلام جناب. ابتدایی
شعری. کوتاو با معنی. بسیار
درود بر شما

درود ها
زیبا بود
دست مریزاد
تقدیم به شما

با هرچه در توان دلم بود آمدم
 تا عاشقی کنم برای هر نفست

عاشقانه ای ملموس برای هرکه طعم تلخ و شیرین عشق رو چشیده باشه
درود و آفرین بر شما
زنده باشید

درود برشما