آواز سحر

شب اگر تاریک تر بود چه غوغا می کرد
گره از مشکل ما وقت سحر وا می کرد
شفقی گر بدمد وقت سحر محفوظ باد
که مسیحا به دمی خلق مداوا می کرد
ز تو ای شیخ که در میکده ها سرمستی
ز تو دیدیم که خورشید چه رسوا می کرد
همه فاش است ولی جمله تو گویی که نهان 
چون ندیدند کسی را که هویدا می کرد
نرسد اشهد ما تا به خدا باور کن
که خدا خود، خلق از اشهد ان لا می کرد
به شب از حال پریشان شدگان باخبرم
که پریشان شده را واهمه بر پا می کرد...