عِطر گیسو...

(عِطر گیسو)....

زنی شاید
به شب هنگام
شانه زندمویش را !
مقابل حوض
ماه می تابد
برگیسوان پریشانش
زن،ناز می کند
برای ماهیان قرمز
شاپرکان راهشان رابیراهه می روند
مات گیسوی
رنگ شده ی زنی خسته می شوند
که پایی برای استقامت
ندارد.
برلب حوض
غصّه هایش را
بقچه می کند
برای آب
برای جیرجیرک های شب زده
ماه خسوف می کند!
رُخ می پوشانداز زیبایی زن
درشب
برلب حوض
شمعدانی ها
ترانه ی باران را
زمزمه می کنند
پس
بخند بانو
تاماه رُخ نمایدو
خورشید طلوع کند.

معصومه(میم:طوبی مهدوی)