قاصدک

درود استاد عزیز
بسیار زیبا و دلنشین بود
دستمریزاد

درود جناب کهنگی گرامی
و به واقع کتمان چرا. بسیار زیبا بود👏👏🌺🌺
به گمانم مصرع دوم " جمله" بوده ولی " جمله ی" تایپ شده است بزرگوار 🙏

سلام پاسخ چرا، چراست
چهره زرد مرا بین و مرا هیچ مگو
درد بی‌حد بنگر بهر خدا هیچ مگو

دل پرخون بنگر چشم چو جیحون بنگر
هر چه بینی بگذر چون و چرا هیچ مگو

دی خیال تو بیامد به در خانه دل
در بزد گفت بیا در بگشا هیچ مگو

دست خود را بگزیدم که فغان از غم تو
گفت من آن توام دست مخا هیچ مگو

تو چو سرنای منی بی‌لب من ناله مکن
تا چو چنگت ننوازم ز نوا هیچ مگو

گفتم این جان مرا گرد جهان چند کشی
گفت هر جا که کشم زود بیا هیچ مگو

گفتم ار هیچ نگویم تو روا می‌داری
آتشی گردی و گویی که درآ هیچ مگو

همچو گل خنده زد و گفت درآ تا بینی
همه آتش سمن و برگ و گیا هیچ مگو

همه آتش گل گویا شد و با ما می‌گفت
جز ز لطف و کرم دلبر ما هیچ مگو

سوال عین واسع متصل می شود به همزه ی آشوب ولی چون تلفظ آشوب و عاشوب یکی است این اتصال احساس نمی شود و تصور حذف عین پیش می آید یعنی واس(با کسره سین) آشوب

سلام و ادب خدمت شما دوست عزیز و شاعر نکته سنج،از توجه شما بسیار سپاسگزارم،در مورد نکته ای که فرمودید،آ ،آشوب باید با عین واسع ادا شود تا اختلالی در وزن بوجود نیاید،و اینگونه خوانده شود،واسعاشوب درون را

درودها بر جناب واسع شاعر گرامی

بسیار زیبا سرودید

راز دل را برملا کردن نشان عاشقی است
واسع آشوب درون را می کنی کتمان چرا

احسنت و مرحبا

با وصالت شادمان کن نازنین ،هجران چرا
درود به جناب واسع گرامی
زیبا قلمید بزرگوار

درود استاد واسع عزیز
غزلی زیبا و قوی
زنده باشید

تا که شهد زندگانی می طراود از وجود
با وصالت شادمان کن نازنین ،هجران چرا

راز دل را برملا کردن نشان عاشقی است
واسع آشوب درون را می کنی کتمان چرا

درود بر شما استاد واسع گرامی
چه غزل زیبایی بود
مانا قلمتان موید باشید وتندرست