قطعنامه

سلام استاد گرامی همچنان به لطف و یاری خدا به مهر شمارا می خوانم برایتان از قلب بهترین هارا خواهانم

درود بزرگوار
غزلی ناب و زیبا بود
دستمریزاد

درودبرشماجناب عزیزیان
غزل زیبایی بود

´¨*•.¸¸.•*´¨*•.¸¸.•*´¨*•.¸¸.•*´¨*•.¸¸.•*´¨*

درود
فرارسیدن ۲۵ اردیبهشت
روز بزرگداشت حکیم ابوالقاسم فردوسی
و پاسداشت زبان فارسی
گرامی باد!

´¨*•.¸¸.•*´¨*•.¸¸.•*´¨*•.¸¸.•*´¨*•.¸¸.•*´¨*

شعر خیلی زیبایی بود .
من این طرف تک و تنها و بی زبان آن سو...
گزینه های زیادی به روی میز تو بود

سفیر کشور ِ فهمم ولی نفهمیدم
سیاست عبثی را که در ستیز تو بود

درود بر شما مهرداد عزیزم

بسیار زیبا و پر مغز بود

قلمتان نویسا

بمانید به مهر و بسرایید

🌷🌷🌷🌷🌷🌷

#سید_هادی_محمدی

کسی که لحظه ی آخر مریض میخواندی
یکی دو سال، قبل تر گُلم ،عزیز تو بود



یکی از اشعارتان بود که در خوانش اول با زبان شعر ارتباط فوق العاده ای گرفتم
سایه شما بر شعرناب مستدام

درود جناب عزیزیان گرامی
زیبا بود و دلنشین
احسنت👏🏼👏🏼🌺🌺🌺

سلام استاد بسیار زیبا و عالی قلمتان مانا

درود جناب عزیزیان
غزل دلنشینی‌ست
برقرار باشید

درود و احترام فراوان
یکی از بهترین غزل های شما بود جناب عزیزیان
امیدوار همیشه سلامت باشید
👌👌👌👌👌
👏👏👏👏👏
🌹🌹🌹🌹🌹🌷🌷🌷🌷🌷

من این طرف تک و تنها و بی زبان آن سو
گزینه های زیادی به روی میز تو بود

سلام و عرض ادب جناب عزیزیان عزیز
غزل زیبایی خلق کردید، مستفیض شدم
قلمتان مانا

درود استاد عزیزیان بزرگوار
پر مفهوم و روان
لذت بردم 🤍👏

ذرود و عرض ارادت استاد گرامی
واقعا زیبا و عالی سرودید،پاینده باشید بزرگوار

درود بر شما .... عاااالی بود استاد

سلام آقای عزبزیان بزرگوار،احسنت بر شما دمتان گرم

درود استاد عزیزیانِ گرامی
غزلی ناب خواندم از قلم زرنگارتان🌹
عالی بود🌹🌹
بگذرد به عشق

درود بر شما
بااحساس و دلنشین بود

درود بر شما جناب عزیزیان
غزلی زیبا و استادانه بود.

درود بر جناب عزیزیان
بسیار زیبا قلم زدید ....قلمتان ماندگار

سلام
مهرداد نازنینم
بسیار عالی بود
چقدر آشنا بود حداقل برای من بیت به بیت اش

امیدوارم این قلم که مادر زاد شاعر
روز به روز هم
در آن مذاکره یک سو زبان تیز تو بود
سپاه ِ سفسطه ها پشت خاکریز «من» بود
ببخشید تو من شد یا من تو
نمونه آوردم از شعر زیبایت
الهی همیشه باشی و بسرایی
که سرودن است بودن

قطعنامه

در آن مذاکره یک سو زبان تیز تو بود
سپاه ِ سفسطه ها پشت خاکریز تو بود

من این طرف تک و تنها و بی زبان آن سو...
گزینه های زیادی به روی میز تو بود

سفیر کشور ِ فهمم ولی نفهمیدم
سیاست عبثی را که در ستیز تو بود

جواب ِ کل نگریهای من برای ثبات
ظهور مخمصه ای از نکات ریز تو بود

همیشه صحبت ِ موزون ِ مهرپرور ِ عشق
اسیر ِ خاک غزل سوز ِ قهرخیز تو بود

کسی که لحظه ی آخر مریض میخواندی
یکی دو سال، قبل تر گُلم ،عزیز تو بود

هنوز در تب و تابم نمیرسم به خودم
چرا که نقطه ی تعقیب ِ من گریز تو بود

مهرداد عزیزیان


به نام او که می داند
حسادت اهالی شعر هم داستانی دارد و حکایتی. روایتی متفاوت از حسادت بقیه صنوف که رشکشان را به یکدیگر چطور بروز می دهند و بغض عقده های حسادت را چگونه می ترکانند.
اما در بین شاعران حسادت را اینطو دیدم و تجربه کردم که ایکاش این شعر را یا این بیت را من گفته بودم و فلانی نگفته بود.
این احساس پس از خواندن این اثر مهرداد عزیزان در وجودم جوانه زد و به درونم نهیب زدم کاش این شعر را من گفته بودم و بغض حسادتم را ترکاندم.
و درونم پاسخ داد خب حالا که مال تو نیست پس قلمی در پایش بچرخان و خودت را در این اثر شریک کن تا به قول یکی از قدیمی ها که می گفت عده ای در جایی آش می پختند یکی رشته آورد یکی سبز و دیگری نخود. رهگذری از راه رسید چیز نداشت تا در آش شریک شود ولی از سویی دلش لک زده بود برای یک کاسه آش در آن حوالی چرخی زد چیز نیافت تا هدیه کند. از قضا موشی در کنار دیگ آش در حال رفتن بود. مرد موش نگون بخت را گرفت و در دیگ آش انداخت و گفت من هم شریک.
این طور بود که درونم گفت تو هم قلمی بچرخان در پای این شعر. برای برخی ابیاتش به به و چه چه کن و یکی دو تا ایراد هم بگیر و شراکت خود را در این اثر اعلام کن تا بالاخره نشان بدهی که من هم سری دارم توی سرها.
بگذریم برسیم به به قطعنامه مهرداد عزیزان
آن چه در این شعر چشمم را گرفت و حسادتم را برانگیخت تلفیق عبارات و محتوای پر سر و صدای این روزهاست که دائم از رسانه ها در ذهن بیچاره ما مخاطب های بخت برگشته از توافقات سیاسی می کنند و به دنبالش با این حربه قیمت را بالا می کشند و بالا می کشند و بالا می کشند. انگار بزرگان مذاکره کننده ما پایین کشیدن یادشان رفته یا می ترسند که تا پایین بکشند آن چه نباید به سرشان برود.

در بیت مطلع
در آن مذاکره یک سو زبان تیز تو بود
سپاه ِ سفسطه ها پشت خاکریز تو بود

شاعر بی مقدمه به مخاطب (خاص) می تازد و همه مسئولیت عدم توافق را به گردن طرف مقابل می اندازد. بی تردید اینگونه سرودن کار هرکسی نیست و خلقیات صاحب اثر باید با زرنگی خاصی همراه باشد که مظلومیت خود را در توانایی حریف اینگونه جار بزند.
وقتی صاحب اثر در بیت دوم
من این طرف تک و تنها و بی زبان آن سو...
گزینه های زیادی به روی میز تو بود
تنهایی و بیزبانی خود را فریاد می زند و به عنوان دادخواهی اعلام می کند که حریفش به شدت قدرتمند است و گزینه های زیادی بروی میز دارد خواننده اثر را با درد تنهایی و غربت و مظلومیت خود همراه می کند بدون آن که خواننده اثر ابدا فکر کند که صاحب اثر چه مکر و حیله ای در سر دارد.
و در بیت بعدی که شاعر می گوید
سفیر کشور ِ فهمم ولی نفهمیدم
سیاست عبثی را که در ستیز تو بود
چنان حالت مظلومیتش بیرون می زند که مخاطب میل دارد برای این مظلوم عاشورایی دیگر باید به پا کند و برای تحقق خواسته هایش خوانخواهی برپا کند.
اما به نظر می رسد صاحب اثر در پرداخت بیت
جواب ِ کل نگریهای من برای ثبات
ظهور مخمصه ای از نکات ریز تو بود
مثل سه بیت پیشین موفق عمل نکرده هرچند توانسته است منظور خود را به خواننده اثر برساند ولی توفیق این بیت در قیاس با ابیات پیش از آن نمود کامل ندارد.
شاعر در بیت
همیشه صحبت ِ موزون ِ مهرپرور ِ عشق
اسیر ِ خاک غزل سوز ِ قهرخیز تو بود
پای واژه ی عشق را به داستان باز می کند. بی تردید باز کردن پای عشق در چنین موقعیتی که خواننده اثر از نظر ذهنی با صاحب اثر همگام شده، فرصت طلبی موفقی است که نتیجه بخش است. همگامی "موزون" در مصرع اول این بیت و گره زدن آن با غزل، تقابل خاصیت دو واژه مهرپور و قهرخیز که چیره دستی صاحب اثر را در به کارگیری و جانمایی واژه ها به مخاطب القا کرده است، دست به دست هم بیتی را رقم زده است تا درونیات خواننده اثر را به قل قل بیندازد و از نمد این جوشش احساس، صاحب اثر کلاه دیگری در مظلومیت خود و ظلم مخاطب خاص شعر به خواننده القا می کند.
اما خیاط هرچه توانمد هم باشد بالاخره در کوزه خواهد افتاد و کسری فاحش ذهنیات صاحب اثر در بیت
کسی که لحظه ی آخر مریض میخواندی
یکی دو سال، قبل تر گُلم ،عزیز تو بود
کاملا هویدا می شود.
عدم سلامت رکن دوم مصرع دوم این بیت از لحاظ عروضی
یکی دو سا ( مفاعلن ) ل قبل تر ( مفاعلن ) گلم عزیـ ( مفاعلن ) ز تو بود ( فعلان )
بی تردید در رکن مذکور تنها اختیار تبدیل رکن فعلاتن به مفعولن جایز شمرده شده و به کارگیری ارکان دیگر در این مقطع از لحاظ عروضی، اثر را دچار اشکال خواهد کرد.
برای پیشنهاد می توان مصرع را اینگونه تصحیح کرد
یکی دو سال گذشته گلم عزیز تو بود
جدا از این استدلال حضور واژه "گلم" در این مصرع می تواند دلیل بر عدم تظابق تمرکز ذهن و زبان صاحب اثر را آشکارتر کند که رواست با نگرشی جدید در این مصرع پایه های دیگری برای انتقال مفهوم در نظر گرفته شود.
توانایی صاحب اثر در بیت مقطع
هنوز در تب و تابم نمیرسم به خودم
چرا که نقطه ی تعقیب ِ من گریز تو بود
در پردازش این بیت می تواند نکته ای را برای خواننده اثر بارز کند. صاحب اثر در این بیت به خوبی از دور چرخشی سخن به میان آورده است که انتهای مصرع اول بیت مقطع می تواند هدف گیری او را با دقت بالا نشان دهد. خلق عبارت ترکیبی نمی رسم به خودم از نوعی هوشیاری حکایت دارد که شاعر با دستاویز قراردادن این نکته نقطه گریز گریز مخاطب خاص را معنا می بخشد.
بی تردید القا صاحب اثر در بیت پایانی این اثر اینگونه است که چون من خودم را درنمی یابم تو در حال گریز از من هستی و به گونه ای یکی بودن خود و مخاطب خاص را علیرغم مشکلات موجود به زنجیر قلم می شکد.
بی تردید خلق چنین آثاری در شرایطی که هر نوشته ای با ادعا و روش های مختلف به شعر گره می خورد می تواند کلاس درسی باشد برای آنان که تشنه ی آموختند.

عزت زیاد
وحید سلیمی بنی
25 اردی بهشت 1401

درودجناب عزیزیان
غزلی عالی بود

سلام و احترام مهرداد عزیز
زیبا بود
درودتان

احسنت استاد زیبا نگار

سلام و عرض ادب
خدمت زیبا سری شعرناب

درود به جناب عزیزیان
همیشه صحبت ِ موزون ِ مهرپرور ِ عشق
اسیر ِ خاک غزل سوز ِ قهرخیز تو بود
رقص واژگانتان موزون

درود جناب عزیزیان
غزل غمناک و دلنوازی بود
برقرار باشید

درود بر شما شاعر گرانقدر
بسیار عالی بود و بی غل و غش
در سایه مهر . ---------------

درود بر جناب عزیزیان عزیز
روان، شیوا، نکته سنج، هوشمندانه
لذت بردم.
در پناه حق

درودهای بی‌کران خدمت شما ادیب بزرگوار
طبع‌تان مانا
شاعرانگی‌هاتون مستدام
قلمتان نویسا به عشق
پاینده باشید و برقرار

درود بر شما
بسیار زیبا بود
ایام بکام

زیرکانه

همیشه صحبت ِ موزون ِ مهرپرور ِ عشق
اسیر ِ خاک غزل سوز ِ  قهرخیز تو بود

امیدوارم اهالی شعردوست بخصوص علاقه مندان جوان شعر کلاسیک قدر وجود و حضور شما رو بدونن، و بجای پرداختن به حواشی، بیان اشعار شما رو بخونن و بیاموزن بخش آموختنی هنر شعر رو.
درود آقای عزیزیان عزیز
به شما تبریک میگم بخاطر این شعر زیبا و بقیه ی اشعارتون که همه زیبا و با کیفیت هستن، و همه شون حرفی برای گفتن دارن
امیدوارم بیش از پیش بدرخشید

سلام درین یک و نیم ماه اشتباه نکنم جز جناب قنبرپور پنجره ای گشوده نشده است امید که بزرگان آثار این برومند نیکومند را با نقد بنوازند البته آرزویم اینست که این محفل سرای شاعران ایران گردد چرا شعرای بسیاری غایبند و نیز منتقدان؟ و آنها که هستند نیز بعضا فعال نیستند
شاید هم اشکال از شماست در دوران فترتم حدود بیست اثر فرستادید منتقد می گوید من باید تمام کارهایم را زمین نهم و متمحض در نقد آثار عزیزیان شوم که مدام در حال نزول در شعرناب است

درود استاد عزیزیان
بسیار پرمفهوم و زیبا
مرحبا
تقدیمتان

سلام عرض ادب استاد بزرگوار
استاد بسیار زیبا و دلنشین بود
واقعا بهره بردم از اندیشه ی ناب شما

درود و عرض ادب استاد عزیزیان ارجمند
بسیار عالی و دلنشین
پاینده باشید