جاودانگی

درود شاعر گرامی
نوروزتان پیروز
سال نو مبارک
قرن جدید مبارک
امید که تا آخر قرن خرم و خوش بسرایید
موفق باشید

درود جناب کریمی، بسیار لطیف و پر احساس و دانشین سرودید، مؤید باشید و نوروز مبارک

سلام و احترام جناب کریمی ادیب
سال نو مبارک
احساس خوبی داشت شعرتان
برقرار باشید

درود محمد جان عزیز
سال نو مبارک برادرم
قلمت سبز مانا باشی

سلام درود فراوان جناب کریمی عزیز و

بزرگوار

بسیار عالی وبا احساس خوب و
زیبا و جالب بود
عید شما هم مبارک باشد انشاالله
شاد باشید وسلامت

سلام شاعرواستادعزیز
قوالعاده زیبا بود
قلمتان همیشه توانا
درپناه حق

هوالجمیل
صبا به تهنیت پیر می‌فروش آمد
که موسم طرب و عیش و ناز و نوش آمد
هوا مسیح نفس گشت و باد نافه گشای
درخت سبز شد و مرغ در خروش آمد
تنور لاله چنان بر فروخت باد بهار
که غنچه غرق عرق گشت و گل به جوش آمد
به گوش هوش نیوش از من و به عشرت کوش
که این سخن سحر از هاتفم به گوش آمد…🍃حافظ🍃
باسلام و احترام
بهار آغاز نو شدن است، چهار فصل زندگیتان بهاری، عید بر شما مبارک.
برایتان تندرستی، نیک ورزی و سالی سرشار از شادی و کامروایی آرزومندم. بهار_۱۴۰۱
شاد و سر شار از نشتاد. بهاری باشید

🌺

درود برشما🌹زیبا بود
سال نو مبارک

سلام و درود و عرض ادب
سال نو و سده ی نو، برشما بزرگوار،
خجسته باد!
به امید بهترین ها در پناه خدا

رخصت که سه گلشنی بهاری در هوای لطیف شمال بویژه
شهر بهارنارنج بابل، تقدیم تان کنیم:


مکتب ادبی نورگرایی
شعر پیشرو
گونه ی شعری سه گلشن


(آغازگر:)
بولواران پاک سبز و سپید

کوچه های نجیب خاطره بار

"رود" و "نارنج دار" و "سنجاقک"

شهر زیبای من! سلام و درود

(بدنه یا پیکره:)
حیف باشد اگر نپردازیم ماجراهای سبز زیبا را

بگذرد عمر و ما گذر نکنیم بوستان های پاک سیما را

مهر، وقتی لطيف می خندد، مثلا در پگاه روزی نو

حیف باشد نیاوریم بجا، آن همه حُسن عالم آرا را

قاصدک ها - که ناز می رقصند - شعر کوتاه راز پرواز ند

سبزه، درياچه، باد، نیلوفر، می شناسند شیوه ی ما را

جیرجیرک اگرچه زیبا نیست، کم تر از شاهد فریبا نیست

همّت عشق را بنازم من‌‌‌؛ بُرده دل، دلبر شکیبا را

شهر، شهر بهارنارنج است؛ حیف باشد اگر نباشی مست

من ام و گلشن تغزّل ناب‌؛ این چنین عاشق ام‌ غزل ها را

در هوای لطیف بارانی، آسمان آمده به مهمانی

مِه، لطیف و شریف می بوسد بیدلان مسیر بالا را

(پایانبخش:)
در شِگِفت ام چگونه می مانند

بعضی از مردم

این چنین قهر با ترانه ی آب

در خیال سراب

همچنان بی خیالِ

این همه

عشق.

(محمدعلی رضاپور)